นิทานอีสป/นิทานที่ 13
นิทานที่ ๑๓ เรื่อง ลูกอ้นกับแม่อ้น
อ้นตัวหนึ่งตาบอดมาแต่กำเนิด วันหนึ่ง มันอวดกับแม่ของมันว่า "แม่ แม่ ฉันแลเห็นแล้วแม่" แม่อยากจะใคร่ทดลองดูให้เห็นจริง จึงไปคาบเอากำยานมาวางไว้ต่อหน้าสองสามก้อน แล้วถามลูกว่า "นี่อะไร" ลูกอนตอบว่า "ก้อนกรวด" แม่อ้นได้ฟังดังนั้นจึงบอกกับลูกว่า "เจ้าไม่ใช่แต่ตาบอดอย่างเดียว ซ้ำจมูกก็ดมอะไรไม่รู้สึกกลิ่นด้วย"
* * *
นิทานเรื่องนสอนให้รู้ว่า ถ้าอวดดีนัก ความโง่ของตนก็จะปรากฏออกมาให้เขาเห็นไม่รู้จักสิ้นสุด