ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 1/เรื่องที่ 7
คำจาฤกนี้ได้คัดมาจากตัวจำลองที่ในหอพระสมุดวชิรญาณ แต่แผ่นศิลานั้นกระเทาะเสียบ้างแล้ว อ่านไม่ได้ความ จึงได้ .ล. ไว้ แผ่นศิลานี้จาฤกในสมัยเดียวกับหลักที่ ๒ มีความดังนี้
ศักราช ๑๒๓๙ ปีระกา เดือนแปด ออกห้าค่ำ วันศุกรหนไท ถัดเราปู .ล. สกุณินักสัดตว เมื่อยามอนนสถาปนาน้นนเปนหกค่ำแล้ พรญาฦไทยราช ผู้เปนลูกพรญาเลือไทย เปนหลานพรญารามราช เมื่อได้เสวยราชในเมืองศรีสัชนาไลยศุโขไทย ได้ราชาภิเศกอนนฝูงท้าวพรญาท้งงหลายอนนมิศหายอนนมีในสี่ทิศนี้แต่งกรยาตงวายของฝางหมากมาลามาไหว้บนนยดดยญอภิเศกเปนท้าวเปนพรญา จึงขึ้นชื่อ ศรีสุริยพรมหาธรมมราชาธิราช หากเอาพรศรีรัตนมหาธาตุอันนี้มาสถาปนาในเมืองนครปุนี้ปีน้นน พระมหาธาตุอนนนี้ใช่ธาตุอนนสามาน คือพระธาตุแท้จริงแล้ เอาลุกแต่ลงกาทวีปพู้นมาดาย เอาทั้งพืชน์พระศรีมหาโพธิอันพระพุทธเจ้าเราเสด็จอยู่ใต้ต้นแล .ล. หลขุนมาราธิราชได้ปราบแก่สรรเพชญเดญญาณเปนพระพุทธมาปลูกเบื้องหลังพระมหาธาตุนี้ ผิผู้ได้ไหว้นบคทำบูชาพระศรีรัตนมหาธาตุแลพระศรีมหาโพธิอินี้ อาไสมีผลยานิสงสพร่ำไส คือดงงได้นบองค์พระเปนเจ้าบ้างแล้ ความดังนี้ เราบมีหากถลายคำพระพุทธเจ้า เราหารงงบอกไว้เอง ไสมเมื่อพระเปนเจ้าได้เปนพระพุทธอนนฉนี้ พชนมายุพิธีเราคนยังในเอย .ล. แต่เมื่อน้นน .ล. มาถึงบดดนี้ อาไสชนเราคนคลาจากร้อยนี้แล บดดนี้ถอยปีลงไปแล ยังแต่สิบเก้าปี .ล. มีคนถามว่า นี่แต่คลาร้อยปีน้นน แลยงงคงแต่เก้าสิบเท้น้นน ได้คี่ปีแลสิ้น ให้แก้ว่าดังนี้ เมื่อปีน้นน พรญามหาธรมมราชเอาพระธาตุนี้ ชนคนถอยจากปีน้นนได้ร้อยสามสิบเก้าปี แลอนนนี้ ฉถอยน้นนอาไสในปีโถะแต่ปีน้นนมา แลฝูงเจ้าขุนพราหมณเสรสถีถอยจากเปนมลากเปนดีเขาแต่น้นนแล้
ญงงฝูงรู้ษาลวกกโหรทายอยาอยูกกถอยแต่น้นนแล้ .ล. อย่าเลย ผิมีคนถามดังนี้ โสตแดวน้นน พระเจ้าเราได้เปนพระพุทธในใต้ต้นพระศรีมหาโพธิมาเถิงวนนสถาปนาพระศรีรตนธาตุนี้ไว้ .ล. ให้แก้ว่าดงงนี้ ผิจกกนบบด้วยปี ได้พันเก้าร้อยสี่สิบแปดปีน้นน พระได้เปนพระพุทธน้นนในปีวอก ผิจกกนบบด้วยเดือน ได้ยี่สิบหมื่นสี่พนนหกสิบเดือน เดือนอันพระได้เปนพุทธน้นนในเดือนหกบุรณมี ผิจกกนบบด้วยวนน ได้เจดแสนหมื่นสี่ร้อยหกสิบแปดวนน พระได้เปนพระพุทธน้นนในวนนพุทธ วนนบานไท วนนเตาญิ ผิมีคนถามสาสนาพระเปนเจ้ายงงเท่าใดจกกสิ้นอนน ให้แก้ว่าดงงนี้ แต่ปีอนนสถาปนาพระศรีรตนธาตุนี้เมื่อหน้าได้สามพนนเก้าปี จึงจกกสิ้นสาสนาพระพุทธเจ้า อนนอนึ่งโสด นบบแต่ปีสถาปนาพระมหาธาตุนี้ไป .ล. เก้าสิบเก้าปีเถิงในปีกุร อนนว่าพระปิฎกไตรนี้จกกหาย .ล. จกกรู้แท้แลมิได้เลย ญงงมีคนรู้คนนลเลกละน้อยใสธรมมแท้สาสนา อนนเปนต้นว่าพระมหาชาติ์หาคนสวดแลมิได้เลย ธรมมชาฎกอนนอื่นไส้มีต้นหาปลายมิได้ มีปลายหาต้นมิได้เลย ตนวกพระอภิธรมมไส้ พระปัฏฐานแลพระยมกจะหายเมื่อน้นนแล .ล. ได้พนนปีโสด ฝูงภิษุสงอนนจำศีลคงสิกษาบทสิอนนญงงมีสิกษาบทสิอนนหนักหนาหามิได้เลย
แต่น้นนเมื่อหน้าได้พนนปีโสด อนนว่าฝูงชีจกกทรงผ้าจีพรหามิได้เลย เท่าญงงนี้ผ้าเหลืองน้อยหนึ่งเนบในหูแลรู้จกกสาสนาพระเปนเจ้าดาย แต่น้นนเมื่อน่าได้พนนปีโสด อนนว่ารู้จกกผ้าจีพรจกกรู้จกกสรมณน่อยหนึ่งหามิได้เลย ถ้าพระเปนเจ้าที่นี่ก็ดีแห่งคนก็ดียงง .ล. เมื่อปีอนนจากสิ้นสาสนาพระพุทธเปนเจ้า .ล. เดือนหกบุรณมี .ล. สารวนน .ล. ไพสาข .ล. ถึงเมื่ออนนดังน้นนแล้ พระธาตุทั้งหลายอันมีในแผ่นดินนี้ก็ดี ในเทพโลกก็ดี ในนาคโลกก็ดี ให้ไปกลางหาวแลไปผชีกนนในลงกาทวีปเข้าอยู่ในคลองเตนมาสิดพระสถูปแล้ว จึงโหะไปอยู่ในต้นพระศรีมหาโพธิ ที่พระพุทธิเปนเจ้าตรศศแก่สรรเพชญเดชญาณ เปนพระพุทธเมื่อก่อนอนนจึงจกกดาลไฟไหม้พระธาตุทงงอนนสิ้น แลเปลวพุ่งขึ้นคุงพรหมโลก สาสนาพระพุทธจกกสิ้นในวนนดงงกล่าวน้นนแล้ แต่น้นนเมื่อหน้า ฝูงคนอนนจะได้รู้บุนยธรมมหามิได้เลย ญ่อมกะทำบาปกรมมแลจกกเอาตนไปเกิดในนรกไส้ .ล. ฝูงสารสดบุรุษท้งงหลายจงเร่งทำบุนยธรมมในสาสนาพระพุทธเมื่อญงง .ล. ช่ววเราบัดนี้มีบุนยหนักหนา จึงจะได้มาเกิดทนนสาสนาพระเปนเจ้าไส้ จงทงงหลายหมั่นกะทำบูชาพระสถูปเจดีย์พระศรีมหาโพธิอนนเสมอต้งงต้นพระเจ้าเรา ผิผู้ใดได้ .ล. ด้วยใจ สรัทธาดงงอนนชีจกกปราถนาไปเกิดในเมืองฟ้า พระศรีอริยไมตรีลงมาเปนพระพุทธยิยมาเกิดในเมืองดินนี้ คาบดยวดได้ตาย ผิมีคนถามดงงนี้โสด ดงงรืแล ไปรู้รบบบปีเดือนวนนคืนอนนถอยเข้า ดงงอนนผู้ใดหารงงพิจารณาสังขยาครูดู แลรู้แท้ดงงอนนสิ้นให้ทนจำดังนี้ ผู้ครูสังขยาพิจารณาดูอนนคีต้นพรญาศรีสุริยพระมหาธรมมราชาธิราช แลพรญามหาธรมมราชนั้นยังมีคุณอนนรู้ดงงรืบ้าง อนนให้ขานว่าดังนี้ พรญาธรมมราชน้นนคงเบญจศีล
