พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ/ตอน A

จาก วิกิซอร์ซ

หน้าต้น (ตอน A)

เดมิอู้ยมามิผู้เอาเปดอ้วต้วนิ้งมาไหเ_ _ขุ (ลบเลือน, ชำรุด)
กไอ้หนักหน"เสดนั้นบุตรภรรญาเอาม (ลบเลือน, ชำรุด)
ปรมารจึงพิจรณาดูไส้เหนหนอดเสิ้ออู่ยไน้เปดนัน (ชำรุด)
จห่าผู้เอามาไส้กมิได้รู้จักต้วแลขุนราชอาษากไอถึงโล (ลบเลือน)
แตปากปรมารสามเดอินมิเสดฃุนราชอาษากถึงกรรมจึงสม (ลบเลือน)

พรบรมราชาธิราชเจ้าไหนายกอนทองบุตรขุนราชอาษาอายุปรมาร ๑๙ ปื
เปนขุนราชอาษาแทน่ ๏ อยู่ปีหนึงทารกไห้ตกแต่งช้างม้ารืยพล
ทั้งปองจยกไปเมืองพิมายพนมรุ้งนั้นไส้ภอเจ้าเมืองทังหลาย (ชำรุด)
ถวายบั้งคมพรบาทผู้เปนเจ้า ๒ กไหพรราชทานรงงวนั้แล้ว (ชำรุด)
๑๐ คืนไป้ยอู่ยตามภูมลำเน้า ๏ อู่ยจำเนยีรการมา เจ้าเมีองพิ (ชำรุด)

๑๑ ถึงกรรมท้าวเทพกได้กินเมอืงนั้นสอนท้าวชุมภูนองไสได (ชำรุด)
๑๒ เมืองพนมรุ้งเมอืงพรงามพุทธาทานชรทิกไส้พรญากลางกิ (ชำรุด)
๑๓ พรญากล้างถึงกรรมไส้กได้ราชสมบัดดิแกท้าวแก้วแลเรยิ (ชำรุด)
๑๔ กำแหง่พรอินทร ๏ อู่ยมาขุนกำแห้งพรอินธรกมาถวายบังคมแ (ลบเลือน)
๑๕ สมเด็จ็พรบรมราชาธิราชเจ้าแลเริ้อล้มตาย ๏ ศั้กราช ๘๐๑ ปีมแม

๑๖ เอก"กสมเด็จ็พรบรมราชาธิราชเจ้ากไห้ชุมพราหมณาจารยแล่ท้าวพระ
๑๗ ญาเสณามาตยทังหลายเหลนมหามหรรสภตังพรราชพิทธิโกษร
๑๘ กรรมสมเด็จ็พรบรมเชษฐาธิราชกูมารทานแลปรสาทพรนาม (ชำรุด)
๑๙ สมเด็จ็พรรามเมศอรบรมไต้รโลคนารถบพิตร ๏ ศั้กราช ๘๐ (ชำรุด)
๒๐ วอกโท"กเพลิองไมราชมลเฑยิ้รแลน้ายง้วเคลยิ้งเอาช้างเทพรักษา

๒๑ อั้นพรญาบาลเมืองถวายนั้นมารับผู้เปนเจ้าเสด็จ็ไปอู่ยช้านคิล (ชำรุด)
๒๒ ทารไห้ขุนพิจิตรแตง่พรราชมลเฑยิ้รปรมารปีหนิ้งกแล้วสรัพเสร(จ) (ชำรุด)
๒๓ ทานกเสด็จ็ยั้งพรราชมลเฑยิรปรเวศ ๏ ศั้กราช ๘๐๓ ปีรกาตีร (ชำรุด)
๒๔ เพลอิงไหม้พรทินั้งติรมุขทิเสด็จ็ออกพรราชพิทธิอาศยุดชนัน (ชำรุด)
๒๕ จึงสมเด็จ็พรบรมราชาธิราชเจากไหขุนพิ้จึตรแตงพรราชวั้งฝายอุฎร

๒๖ แลราชมลเฑยิรไนสัรดเกบเดอิมนั้นแลทารกเสด็จ็ไปสถิศอูยไน้
๒๗ ทินั้นแลไหพรราชทานพรราชมลเทยิ้รเดิมสมเด็จ็พรรามเมศวร
๒๘ บรมไตร้ยโลคนารถบพิตรทารกเสด็จ็สถิศไนราไช้ยสวรรคถวัล (ชำรุด)
๒๙ ปรเวณิ้สิบสรรตติยศิรสูริยวงษทรงทศพิศราชธรรมไน้กรุ้งพระ

๓๐ มหาณคอรศิรอยุทยา ๏ อูยมาพรญาบาลเมิองเจ้าเมืองพิศณุ
๓๑ โลคลอ่งมาถว้ายบั้งคมสมเด็จ็พรบาททาร ๒ กใหพระราชทาน
๓๒ เคริองราชาปรโภคแล้วไหชือมหาธรรมราชาธิราช ๒ กลาทารขินไป้
๓๓ เมอิงนั้นแลรับเครอิงพรสูพรรณบัตรรัตมาลาราชาปรโภคไปย้

๓๔ ดอยครั้นถึงกไหแตงการมหามหรรสพดอยกฤษดาธึการ ๏
๓๕ ขณะนั้นพรญาชเลยิงพรยารามราชพรญาแสนสอยด้าวกให
๓๖ มาชอยการนั้น ๏ อั้นดัพนั้นพรราชเทวิทูลแตพรบรมรา
๓๗ ชาธิราชเจ้าดอยจยอ่มหงอกแมนางษาฃ้ามาดาแลจขอชิอไห้

๓๘ สมเด็จ็ผู้เปนเจากปรสาทฅ้านหามทองไมเท้าทองแลเคริอง
๓๙ ราชาปรโภคไหนามกอรชิอพรปรสิทธิแมนางษาฃ้าพรราชมารดา
๔๐ นางพรญาแลมหาธรรมราชาธิราชนั้น ๏ อู่ยมาพรานรวั้งไน้ยเมิอง
๔๑ ทวายปรมูลริ่พลสัดพลัดได้แตสกั้นปรมาร ๕๐๐๐ แลคร้วอบ
๔๒ พยบตังบาลอูย่แทบตำบลไชยเวริยนั้น ๏ จึงพรญาอิมหริห

๔๓ เรมางเอาพลตายทองมารํบพรานรวัง ๆ กหนิ้มายงงตน้าวศริ
๔๔ พรยาอิมหริหเรมางกเข้าตังอู่ยยังทวายนั้นแลซองสุ่มเอาช้าว
๔๕ เมิองทังปองได้มากแล้วกอเอาเคริองบรรดามาถวายบังคม
๔๖ แตผู้เปนเจ้าแลไห้กราบทูลพรกรรณาวาจฃอตังบาลไชย
๔๗ เวริยเปนคันทสิมาพรบาทสมเด็จ็พรบรมราชาธิราชเจ้ากมิ

๔๘ พรราชโอ้งการดำรัดเหนิ้อเกล้าฯ สังวาใหชุมเสณาพฤษธา
๔๙ มาตยไห้หนังสือถึงพรญาอิมหริหเรมางตังเมิองไช้ยเวริย
๕๐ เทอดแลใหตังแต่งยาติพินองฃองพรยากินเมิองปลอกเมิอง
๕๑ เปลานั้นพฤทธามาตยราชอำมาตยทังหลายกตกแต่งณรินทร
๕๒ วงษาแลหงษราชาไห้คินไปกินเมิอง ๆ ปลอกเมิองเปลานั้นตามราช

๕๓ โองการผู้เปนเจ้าสังนั้นสอนพรญาอิมหริหเรมางกทรงราชบรรดา
๕๔ การดอกไม้เงินทองมาถวายบังคมพรบาทผู้เปนเจ้าทุกปี ๏ อูย (ชำรุด)
๕๕ สมเด็จ็พรบรมราชาธิราชเจ้ากให้บำรุงช้างม้าริพลทับบกทับ (ชำรุด)
๕๖ ทังปองครั้นเสจ็ทารกเสด็จ็ขืนไปยยั้งเมิองกำแพ้งเพชฺญร (ชำรุด)
๕๗ หาพรญาชเลยิงแลมหาธรรมราชาพรญารามราชพรญาธรรมิเค (ชำรุด)

๕๘ มาพิภากษาดอยท้าวพรญาเสณาทังหลายทิจไปเอาเมิอง (ชำรุด)
๕๙ ทองนั้นครันท้าวพรญาเสณามลตริทังปวงกอณุกูนทารก (ชำรุด)
๖๐ ขุนณครไชยถิออาญาสิทธิเปนนายกองช้าวกรุงอยุทธยาไปเ (ชำรุด)
๖๑ ทับหนึงแลทัพทาวพรญาฝายเหนิ้อทังปอง ๔ ทับพลทงง
๖๒ ปอง ๕๐๐๐๐ ช้างเคริ้อ ๖๐ ม้าเครอิง ๑๐๐๐ ครั้นตกแต่งแล้วเสรจสรับ

๖๓ ท้าวพรญาทังหลายคถวายบังคมลาสมเด็จ็พรบาทผู้เปนเจ้ากยก
๖๔ ไปย้ ๏ ขณนั้นแตพรญาแสนไส้รมิใดไปย้ดอยครั้นท้าวพร (ลบเลือน, ชำรุด)
๖๕ ณาทังหลายยกขึ้นไป้แล้วถึงเมีองเมาะลำเล่องพรญารามแต (ชำรุด)
๖๖ เอาเมอิงตายทอแลกอรสหมิงทังหลายเอาชางม้า_พ (ชำรุด)