พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา (2455)/ภาค 1/แผ่นดินที่ 10
๏ จึงสมเด็จพระอินทราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ.
๏ ศักราช ๘๑๓ ปีมแม ตรีนิศก ครั้งนั้น มหาท้าวบุญชิงเมืองเชียงใหม่แก่ท้าวลูก.
๏ ศักราช ๘๑๕ ปีรกา เบญจศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง.
๏ ศักราช ๘๑๖ ปีจอ ฉศก สมภพพระราชโอรสท่าน.
๏ ศักราช ๘๑๘ ปีชวด อัฐศก เสด็จไปเมืองชะเลียง.
๏ ศักราช ๘๒๑ ปีเถาะ เอกศก แรกตั้งเมืองนครไทย.
๏ ศักราช ๘๒๒ ปีมโรง โทศก พระสีหราชเดโชถึงแก่กรรม.
๏ ศักราช ๘๒๔ ปีมเมีย จัตวาศก พระยาล้านช้างถึงแก่กรรม พระราชทานให้อภิเศกพระยาเมืองขวาเปนพระยาล้านช้าง.
๏ ศักราช ๘๒๖ ปีวอก ฉศก ทรงพระกรุณาให้เล่นการมหรศพฉลองพระศรีรัตนมหาธาตุ ๑๕ วัน.
๏ ศักราช ๘๒๘ ปีจอ อัฐศก พระบรมราชาผู้เปนพระราชโอรสทรงผนวช.
๏ ศักราช ๘๒๙ ปีกุญ นพศก สมเด็จพระราชโอรสเจ้าลาผนวช ประดิษฐานพระองค์ไว้ในที่พระมหาอุปราช.
๏ ศักราช ๘๓๐ ปีชวด สำเรทธิศก สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าไปวังช้างตำบลสำฤทธิบริบูรณ์.
๏ ศักราช ๘๓๑ ปีฉลู เอกศก มหาราชท้าวลูกพิราไลย.
๏ ศักราช ๘๓๒ ปีขาล โทศก สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าราชบุตรเสด็จยกทัพไปตีเมืองทวาย แลเมื่อเมืองทวายจะเสียนั้น เกิดอุบาทว์เปนหลายประการ โคตกลูกตัวหนึ่งแปดเท้า ไก่ฟักฟองตกลูกตัวหนึ่งเปนสี่เท้า ไก่ฟักฟองคู่ขอนตกลูกเปนหกตัว อนึ่ง เข้าสารงอกเปนใบในปีนั้น.
๏ ศักราช ๘๓๔ ปีมโรง จัตวาศก แรกให้ก่อกำแพงเมืองพิไชย.
๏ ศักราช ๘๓๕ ปีมเสง เบญจศก สมเด็จพระอินทราชาเสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติ ๒๒ ปี.