ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 8"

จาก วิกิซอร์ซ
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัดที่ 10: บรรทัดที่ 10:
| previous = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 7|ภาคที่ 7]]
| previous = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 7|ภาคที่ 7]]
| next = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 9|ภาคที่ 9]]
| next = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 9|ภาคที่ 9]]
| notes =
| notes = ดู ''[[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 8/อธิบายประกอบ|คำอธิบายประกอบ ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 8]]''
<!-- ข้อมูลย่อย (สำหรับจัดระเบียบหรือเชื่อมโยงไปหน้าอื่น) -->
<!-- ข้อมูลย่อย (สำหรับจัดระเบียบหรือเชื่อมโยงไปหน้าอื่น) -->
| categories =
| categories =

รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:22, 10 กรกฎาคม 2563


ตราของราชบัณฑิตยสภา
ตราของราชบัณฑิตยสภา
โบราณคดีสโมสร
โบราณคดีสโมสร
ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๘
พระยาศรีภูริปรีชา รามาธิปติราชภักดี
ศรีสาลักษณวิสัย อภัยพิริยพาห
พิมพ์แจกในงานศพคุณหญิงศรีภูริปรีชา
ปีมเสง พ.ศ. ๒๔๖๐
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ไทย ณถนนรองเมือง



บรรณานุกรม

  • ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 8. (2460). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทย ณถนนรองเมือง. [พระยาศรีภูริปรีชา รามาธิปติราชภักดี ศรีสาลักษณวิสัย อภัยพิริยพาห (กมล สาลักษณ) พิมพ์แจกในงานศพคุณหญิงศรีภูริปรีชา (พึ่ง) ปีมเสง พ.ศ. 2460].

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก