หน้า:กฎอัยการศึก ๑๒๖.pdf/1

เล่ม ๒๔ หน้า ๑๐๒๙

วันที่ ๒๙ ธันวาคม ๑๒๖

ราชกิจจานุเบกษา

---

มาตรา ๑๐๐ ให้ใช้ความในมาตราต่าง ๆ ตามที่กล่าวมาแล้วในมาตรา ๕๘ – ๕๙ – ๖๐ – ๖๑ – ๖๓ – ๖๔ – ๖๕ สำหรับศาลสนามเหมือนกัน ประกาศมาณวันที่ ๑๐ ธันวาคม รัตนโกสินทรศก ๑๒๖ ตราพระบรมราชโองการ กฎอัยการศึก รัตนโกสินทรศก ๑๒๖  มีพระบรมราชโองการในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ประกาศทราบทั่วกันว่า  ตามระเบียบการที่จะได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้พระราชบัญญัติใหม่แทนพระราชกำหนดกฎหมายต่าง ๆ ซึ่งใช้อยู่ในพระราชอาณาจักรในเวลานี้เพื่อปกครองการยุติธรรมของทหาร และในพระราชบัญญัติใหม่นั้น มีทั้ง

ส่วนพิเศษว่าด้วยศาลทหารบกเมื่อได้มีประกาศให้ใช้กฎอัยการศึก เพราะฉนั้น ก่อนที่จะเริ่มใช้พระราชบัญญัติใหม่นี้ สมควรตรากฎอัยการศึกขึ้นไว้ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติไว้ ดังต่อไปนี้  มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้ ให้เรียกว่า "กฎอัยการศึก ร.ศ. ๑๒๖"  มาตรา ๒ เมื่อเวลาที่มีเหตุอันจำเปนเพือจะได้รักษาความเรียบร้อยปราศจากไภย ซึ่งจะมีจากภายนอกหรือภายในพระราชอาณาจักรนั้นแล้ว จะได้มีประกาศพระบรมราชโองการให้ใช้กฎอัยการศึกในส่วนหนึ่งส่วนใดของพระราชอาณาจักร์  มาตรา ๓ ในประกาศนั้น จะต้องแสดงให้ปรากฎว่า มณฑลใด ตำบลใด หรือเขตรใด ให้ใช้กฎอัยการศึก  มาตรา ๔ เมื่อมีสงครามหรือจลาจลขึ้นณแห่งใด ผู้บังคับบัญชาทหารที่นั้นซึ่งมีกำลังไม่น้อยกว่ากองพัน หรือผู้บังคับบัญชาในที่มั่นของทหาร มีอำนาจที่จะประกาศใช้กฎอัยการศึกในเขตรอำนาจหน้าที่ของกองทหารนั้นได้ แต่ต้องรีบรายงานให้รัฐบาลทราบโดยเร็วที่สุด