หน้า:กม ระหว่างประเทศ - รพี - ๒๔๔๕.pdf/28

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗
ส่วนที่ ๓ ว่าด้วยเรื่องนิวแตลหรือคนกลาง
หมวดที่ ๑๙
ว่าด้วยนิวแตล

ตามที่ได้กล่าวมานี้ เมื่อก่อนรบกัน ไม่จำเปนที่จะต้องบอกให้กันรู้ แต่ตามไมตรี ต้องบอกให้พวกนิวแตลเขารู้ว่า จะรบกันกับคนนั้น ๆ

น่าที่นิวแตลไม่ให้ ๆ ทหารช่วยฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ แลไม่ให้มาตั้งเกลี้ยกล่อมในอาณาเฃตรของตนเอาคนไปเปนทหารในเวลานั้น แลบางทีไม่ให้ยืมเงินกัน แต่เมื่อราษฎรคนหนึ่งคนใดให้ยืมแล้ว เห็นจะทำได้

นิวแตลดูเหมือนจะต้องห้ามไม่ให้คนของตัวขายเครื่องสาตราวุธกระสุนดินดำแก่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

นิวแตลจะยอมให้ทหารฝ่ายหนึ่งเดินข้ามอาณาเฃตรของตัวนั้นไม่ได้

แต่เรือรบของฝ่ายหนึ่งมีอำนาจที่จะมาอาไศรยเฃตรนิวแตล ๆ ไม่ควรให้เสบียงอาหารแลถ่านมากกว่าพอที่จะเดินไปอ่าวอื่น แลไม่มีอำนาจที่จะอนุญาตให้ตั้งถานรบในอาณาเฃตร เมื่อเรืออื่นตามเข้ามาจะรบในที่ของเราแล้ว เรามีอำนาจห้าม แลเมื่อเรือนั้นจอดอยู่ในอ่าวของเรา จะค่อยตามสัตรูไปเพื่อที่จะทำร้าย เรามีอำนาจที่จะปล่อยไปวันละลำได้ (มักจะเรียกกันว่า ข้อบังคับ ๒๔ ชั่วโมง)