ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ - ๒๔๔๘.pdf/337

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๙๙

ที่มิได้ฝึกหัดไม่มีประโยชน์และไม่เปนกำลังแก่ราชการทหารตรงตามความมุ่งหมายของประเพณีแต่เดิมเสียแล้ว ใช่แต่เท่านั้นราชการทหารไปตกหนักอยู่แก่พวกไพร่พลบางกรมที่ถูกกะเกณฑ์เข้าฝึกหัดเช่นนี้ชื่อว่าไม่เปนยุติธรรม จึงเปนการสมควรและจำเปนที่จะต้องแก้ไขพระราชบัญญัติจัดวิธีการเกณฑ์ทหารให้เปนแบบแผนอันสมควรแก่ปัตยุบันสมัย และให้เปนยุติธรรมโดยให้ไพร่พลทั้งหลายมีหน้าที่รับราชการเสมอหน้ากันและผ่อนผันให้เบาแรงโดยมีกำหนดเวลาที่จะต้องรับราชการน้อยลงกว่าแต่ก่อน จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติไว้สืบไปดังนี้ว่า

มาตราพระราชบัญญัตินี้ให้เรียกว่า พระราชบัญญัติลักษณเกณฑ์ทหาร "รัตนโกสินทรศก ๑๒๔"

มาตราพระราชบัญญัตินี้จะโปรดเกล้าฯ ให้ใช้ในหัวเมืองมณฑลใดเมื่อใด จะได้โปรดเกล้าฯ ประกาศในหนังสือราชกิจจานุเบกษาเปนสำคัญ

มาตราพระราชกำหนดกฎหมายซึ่งได้มีมาแล้ว บทใดมีข้อความขัดขวางต่อพระราชบัญญัตินี้ ให้ยกเลิกพระราชกำหนดกฎหมายบบทนั้นเสีย เว้นแต่พระราชกำหนดกฎหมายเดิมที่สำหรับใช้ในเวลามีศึกสงครามนั้น ให้พึงเข้าใจว่าพระราชบัญญัตินี้มิได้ลบล้างด้วยประการใด