หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๓
เห่เรือ
โคลง | ||
ดลเดือนบะหะหร่ำ | เซ็นปี ใหม่แม่ | |
มหง่นประปราณทวี | เทวศไห้ | |
ห่อนเห็นมิ่งมารศรี | เสมอชีพ มานา | |
เรียมลูบอกไล้ไล้ | คู่ข้อนทรวงเซ็น | |
กาพย์ | ||
ดลเดือนเรียกบะหะหร่ำ | ขึ้นสองค่ำแขกตั้งการ | |
เจ้าเซ็นสิบวันวาร | ประหารอกฟกฟูมไฟ | |
บะหะหร่ำเรียมคอยเศร้า | ไม่เห็นเจ้าเศร้าเสียใจ | |
ลูบอกโอ้อาไลย | ลาลดล้ำกำศรวญเซ็น |
ในหนังสือเรื่องนี้ คำโคลงที่เอก, โท, พลาดจากข้อบังคับ และที่เรียกว่า เอกโทษ, โทโทษ, มีอยู่หลายแห่ง แต่มิใช่พิมพ์ผิด เปนของเดิมเช่นนั้น เพราะแต่ครั้งโบราณไม่ใคร่ถือกันเปนอย่างกวดขัน อนึ่ง ความในหน้า ๓ บรรทัด ๑๓ แล ๑๔ นั้น เปนพระราชนิพนธ์ทรงแปลง และความในหน้า ๔ ตั้งแต่บรรทัด ๓ ถึงบรรทัด ๑๖ นั้น เปนพระราชนิพนธ์ทรงแปลง และความในหน้า ๔ ตั้งแต่บรรทัด ๓ ถึงบรรทัด ๑๖ นั้น เปนพระราชนิพนธ์แทรก