พ.ศ. ๒๔๓๕ ได้ตั้งกระทรวงยุตติธรรมขึ้น จัดวางระเบียบศาลใหม่ หาผู้รู้กฎหมายชาวเบลเยียม อังกฤษ ญี่ปุ่น และฝรั่งเศส มาเป็นที่ปรึกษากฎหมายประจำศาลต่าง ๆ กระทรวงยุตติธรรมจึ่งยิ่งมีหน้าที่สำคัญขึ้นทุกที จนในเวลานี้ การร่างกฎหมายและการสอนวิชชากฎหมายก็มารวมอยู่ในกระทรวงยุตติธรรมด้วย ได้มีพระราชกำหนดกฎหมายออกหลายฉะบับที่ดัดแปลงแก้ไขวิธีการของศาลยุตติธรรมให้ดีขึ้น และที่จัดการศาลยุตติธรรมให้เจริญขึ้นเป็นลำดับมาดั่งนี้ นับว่า เป็นกิจการอันสำคัญอย่างหนึ่งของประเทศ
เมื่อการศาลยุตติธรรมได้เจริญขึ้นแล้ว เป็นธรรมดาที่ปัญหาในเรื่องคิดจะชำระสะสางกฎหมายย่อมเกิดขึ้นด้วยในขณะเดียวกัน แม้จะมีบทกฎหมายอยู่เป็นอันมากก็ดี บางฉะบับก็ล่วงพ้นสมัย ไม่เหมาะแก่ความต้องการในปรัตยุบัน การที่บทกฎหมายเหล่านี้ยังแยกย้ายกระจัดกระจายอยู่ในพระราชบัญญัติต่าง ๆ ไม่ต่อเนื่องกัน เป็นเหตุในเกิดความคิดที่จะชำระรวบรวมบทกฎหมายเหล่านั้นเข้าไว้เป็นหมวดหมู่ และทั้งเพิ่มเติมบทกฎหมายใหม่เข้าอีกด้วย เพื่อที่จะให้ได้ผลตามที่มุ่งหมาย ไม่มีทางใดดีไปกว่าที่จะทำเป็นประมวลกฎหมายขึ้น
