อนึ่ง ดินแดนอีกเขตต์หนึ่ง เรียกชื่อว่า กวงเชาวัน ซึ่งฝรั่งเศสได้เช่าจากจีนนั้น ก็ได้ถูกรวมเข้ากับอินโดจีนฝรั่งเศสเมื่อ ค.ศ. ๑๘๙๙ (พ.ศ. ๒๔๔๒) แต่มิได้มีสภาพเป็นรัฐดังเช่นแคว้นอื่น ๆ
อินโดจีนฝรั่งเศสมีรัฐบาลกลางตั้งที่ฮานอย เรียกว่า Gouvernement Général มีผู้สำเร็จราชการซึ่งเรียกว่า Gouverneur Général เป็นประมุข รัฐบาลกลางนี้มีอำนาจปกครองทั่วอินโดจีน แต่เนื่องจากอินโดจีนเป็นสหภาพแห่งอาณานิคม ซึ่งแต่ละแห่งถือว่า มีสภาพเป็นรัฐ ดังนั้น กิจการหลายอย่างจึงดำเนินโดยรัฐต่าง ๆ แต่แม้กระนั้นก็ดี รัฐบาลอินโดจีนก็มีอำนาจควบคุมการบริหารของรัฐต่าง ๆ ได้โดยเฉียบขาด
แม้รัฐที่ประกอบสหภาพอินโดจีนจะมีฐานะต่าง ๆ กันก็ดี และแม้อินโดจีนจะเป็นสหภาพก็ดี แต่ตามกฎหมายฝรั่งเศสถือว่า อินโดจีนเป็นอาณานิคมอันเดียว และอำนาจอธิปตัยในอาณานิคมนี้เป็นของสาธารณรัฐฝรั่งเศส สาธารณรัฐฝรั่งเศสจะใช้อำนาจอธิปตัยอย่างไรก็ได้ และผู้ใช้อำนาจอธิปตัยแทนสาธารณรัฐฝรั่งเศส คือ ผู้สำเร็จราชการอินโดจีนซึ่งเป็นข้ารัฐการสังกัดกระทรวงอาณานิคมฝรั่งเศส ผู้สำเร็จราชการรับผิดชอบต่อกระทรวงและรัฐบาลของตนเท่านั้น ไม่ต้องรับผิดชอบต่อผู้ใดในอินโดจีนเลย แม้เจ้าพื้นเมืองบางองค์ในอินโดจีน จะได้ชื่อว่า เป็นพระจักรพรรดิ์ หรือกษัตริย์ ดังเช่นในกรณีญวนกลางและเขมร แต่ผู้สำเร็จราชการอินโดจีนก็มีอำนาจเหนือท่านผู้สูงศักดิ์เหล่านั้น จึงเมื่อได้พิจารณาอย่างละเอียดแล้ว ก็จะเห็นว่า อำนาจของผู้แทนสาธารณรัฐฝรั่งเศส คือ ผู้สำเร็จราชการนั้น ไม่ผิดแผกไปจากอำนาจของกษัตริย์ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชเลย
