หลักทั่วไปมีอยู่ว่า การกระทำผิดทั้งหลายต้องได้รับโทา เนื่องจากต้องมีการปรามปรามผู้กระทำผิดทางอาชญา เพื่อประโยชน์ของสมาคมมนุษย์ชาติ จึงเกิดมีความจำเป็นต้องนำส่งบุคคลผู้ทำผิดทางอาชญาในประเทศหนึ่งแล้วหลบหนีไปอีกประเทศหนึ่งนั้นให้แก่เจ้าหน้าที่แห่งประเทศที่ความผิดเกิดขึ้น เพื่อพิจารณาลงโทษผู้กระทำผิดต่อไป แต่ด้วยเหตุที่ขนบธรรมเนียม, ความเจริญ, และกฎหมายซึ่งมีอยู่ในชาติต่าง ๆ ไม่เหมือนกัน จึงเกิดมีข้อยกเว้นจากหลักทั่วไปข้างต้นนั้นอยู่บ้าง ข้อยกเว้นที่เห็นกันได้อยู่ทั่วไปและที่กฎหมายระหว่างประเทศยอมรับรองนั้นแบ่งออกได้เป็น ๒ ประเภท คือ—
๑. เกี่ยวกับสัญชาติของผู้หลบหนี
๒. เกี่ยวกับสภาพพิเศษของบุคคลผู้หลบหนี
ข้อ ๑. สัญชาติของผู้หลบหนี กรณีอาจเป็นได้ ๓ อย่าง คือ บุคคลผู้หลบหนีอาจเป็นคนสัญชาติของประเทศผู้ขอตัว หรือเป็นคนสัญชาติของประเทศผู้รับคำขอ หรือเป็นคนสัญชาติอื่น
ก. ผู้หลบหนีเป็นคนสัญชาติของประเทศผู้ขอตัว ข้อนี้ไม่มีปัญหายุ่งยากอย่างไร นักนีติศาสตร์ต่างมีความเห็นเป็น
