หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ของเธอ ต่างไม่ล่วงล้ำในหน้าที่ในกันและกัน เรื่องราชการเธอจะไม่ยอมรับปากใครจะขอให้ข้าพเจ้าช่วยโน่นช่วยนี่ และเธอก็ไม่เคยซักถามข้อราชการอะไรข้าพเจ้า แม้แต่เรื่องสำคัญเช่นคดีกรณีสวรรคตที่ข้าพเจ้าทำการสอบสวน เธอไม่เคยถามอะไรข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ไม่เคยบอกเล่าอะไรให้เธอ จนกระทั่งคดีนั้นอัยยการฟ้องศาลแล้ว เราก็คุยเกี่ยวแก่กรณีนี้บ้าง ส่วนทางการบ้าน เธอจะจัดการอย่างใด ข้าพเจ้าก็ไม่เกี่ยวข้องเช่นกัน

กิจการของเธอในฐานะแม่บ้านและการค้า เท่าที่ข้าพเจ้ามองเห็น รู้สึกเหน็จเหนื่อยแทน ก่อนเวลาข้าพเจ้าออกจากบ้านไปทำงาน เย็นกลับ ก็เห็นเธอยุ่งกับกิจการบ้านจนข้าพเจ้ากลับ แถมยังปลีกเวลาสอนหนังสือหลาน ๆ อีก แม้แต่จะหาที่ทางตากอากาศบ้าง เธอก็ยังอุตส่าห์ทำการค้าในสมัยที่ตากอากาศกัน ลูกหลานที่ว่าง และเวลาโรงเรียนปิด ต่างไปตากอากาศ แต่ขณะเดียว ก็ต้องหัดเป็นคนเดินอาหารที่บาร์ไปตาม ๆ กัน ข้าพเจ้าเคยต่อว่า เธอควรจะพักผ่อน เพราะตลอดชีวิตเหน็จเหนื่อยมามากแล้ว เธอกลับตอบว่า ก็พักผ่อนในตัวแล้ว นี่ทำเพื่อเป็นตัวอย่าง และหัดให้เด็ก ๆ มีความขยัน อดทน เติบโตจะได้หากินได้ การหากินทางสุจริตไม่ควรวิตกว่า ต้องอับอายขายหน้า แม้แต่คนใช้ในบ้านล้วนแต่ลูกหลานเหลนของคนเก่าแก่ที่เป็นทหารครั้งเสด็จพระองค์เจ้าคำรบ ก็มาอยู่กับเธอนับเป็นสิบ ๆ เธอก็อดทนเลี้ยงดูและหาการงานให้อาชีพตามแต่วัย เพื่อนฝูงที่สนิทคุ้น