หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/34

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๑๘)

เล็กและทหารยาม จะมีการลอบปลงพระชนม์ได้ฉันใด

พนักงานสอบสวนอาศัยเหตุผลธรรมดาเป็นหลัก โดยเริ่มต้นสอบสวนถ้อยคำเจ้าหน้าที่ตลอดจนผู้บังคับบัญชาของเจ้าหน้าที่แต่ละแผนก แต่การสอบสวน เราสอบกันโดยละเอียดทุกแง่ทุกมุม เพื่อให้ปรากฏว่า ถ้ามีคนเดินผ่านทางใด เจ้าหน้าที่ใดจะสามารถมองเห็นไหม และปรกติ อาหารเช้า เจ้าหน้าที่แต่ละหน้าที่รับประทานกันที่ใดอย่างใด จากข้อเท็จจริงที่พนักงานสอบสวนดำเนินในประเด็นข้อนี้ ตามวันก่อน ๆ จนถึงวันเกิดเหตุ พอสรุปได้ว่า แม้บางแห่งจะมีเจ้าหน้าที่อยู่ แต่ก็หาใช่อยู่กันอย่างตุ๊กตาหรืออย่างทหารอยู่ยามไม่ บางทีก็เดินไปตรงนั้นตรงนี้พูดคุยกับคนนั้นคนนี้ อาหารเช้าก็รับประทารกันในห้อง ๆ หนึ่ง เวลารับประทานก็ใกล้เคียงกับเวลาเกิดเหตุ และยังปรากฏว่า เจ้าหน้าที่ก็มีไม่กี่คน แต่สถานที่พระบรมพิมานกว้างใหญ่ ในเมื่อเจ้าหน้าที่น้อย ทั้งเจ้าหน้าที่ก็มีการละเลยหน้าที่ซึ่งอย่างปรกติคนที่คิดว่า ในที่ระโหฐานชนิดนี้ไม่น่าจะมีเหตุการณ์ใด ๆ ก็ยิ่งละเฉยเมยต่อหน้าที่มากขึ้น เจ้าหน้าที่แต่ละคนจึงไม่กล้ายืนยันโดยเด็ดขาดว่า ระหว่างที่อยู่ในหน้าที่นั้น ๆ จะมีใครเข้าออกทางไหนหรือขึ้นลงบนพระที่นั่งบ้างหรือไม่ เพราะแต่ละหน้าที่ก็เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยทั้งนั้น เมื่อปรากฏผลการสอบสวนเช่นนี้ จึงมาพิจารณาว่า ถ้าหากเวลานั้น ๆ มีใครเดินจากห้องพระบรรทม จะเดินลงไปชั้นล่างของพระที่นั่งบรมพิมาน จะรอดพ้นสายตาของเจ้าหน้าที่แต่ละคนได้หรือไม่ จากการทดลอง สถานที่นั้นมีหักมุมกัน