หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/49

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๓๓)

และผลจากคำวินิจฉัยของศาล ท่านก็จะทราบ

อนึ่ง คดีนี้เกิดขึ้นในที่ลับและยุ่งยากก็จริง เดชะบุญเหตุผลที่กระจ่างขึ้น ข้าพเจ้าใคร่ให้ชื่อว่า เป็นคดีที่ดลบรรดาลให้ผีพูดได้มาแสดงหลักฐาน ซึ่งจวนเจียนจะหมดเวลาควบคุมผู้ต้องหาอยู่แล้ว ก็บังเกิดได้พยานขึ้น เช่น พยานชุดที่บ้านพลเรือตรี กระแสฯ พยานชุดนี้ พนักงานสอบสวนไม่ทราบมาก่อน อยู่ ๆ มาตรงกับวันอาทิตย์ นายพลตำรวจตรี แผ้วพาลชน พร้อมด้วยบุตรภริยาไปเที่ยวตลาดนัด แม้ฝ่ายภริยาจะรบเร้ากลับบ้าน แต่ฝ่ายบุตรจะเที่ยว ที่สุด บิดากับบุตรไปเที่ยวต่อไป ปล่อยให้ภริยาคอยอยู่ ก็บังเอิญพบท่านขุนเทพประสิทธิ์ คนรู้จักกัน ถามถึงข้าพเจ้ากลับจากนอกแล้วหรือ (ตอนเดินทางไปสอบสวนพระราชนนีที่ประเทศสวิสเซอร์แลนด์) ได้รับตอบว่า กลับแล้ว ขุนเทพประสิทธิ์ถามถึงว่า ทางการจับพระยาศรยุทธฯ หรือเปล่า? (พลเรือตรี กระแส) จึงเป็นมูลเหตุที่ได้พยานชุดนนี้มา

ส่วนพยานชุดพระยาเทพหัสดินทร์ก็เช่นกัน ซึ่งเหตุการณ์ที่ท่านทราบมาจากร้อยตรี กรี นั้น ท่านเข้าใจว่า ไม่เป็นข้อสำคัญอะไร อยู่มาวันหนึ่ง ข้าพเจ้าได้ไปงานเผาศพที่เมรุวัดมงกุฎฯ พวกเจ้าภาพเชิญไปนั่งที่ศาลาทางทิศตะวันออกซึ่งจัดไว้สำหรับข้าราชการผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าพบเพื่อน ๆ นั่งอยู่ทางอีกด้านหนึ่ง ประเดี๋ยว เจ้าคุณเทพหัสดินทร์ท่านก็มา พวกเจ้าภาพก็รีบเชิญท่านไปนั่งยังที่ ๆ จัดให้ชั้นผู้ใหญ่ ท่านเหลียวมาอีกทางหนึ่ง พบข้าพเจ้า ท่านก็มานั่งข้างข้าพเจ้า ท่านรำพึง