อย่างไม่มีเหตุผล เป็นคนเคยรู้จักกันดี และไปนั่งคุยกันอยู่ เหตุใดจะจำไม่ได้
ข. นายตี๋ ศรีสุวรรณ เบิกความว่า เมื่อปีจอ (๒๔๘๙) เดือน ๔ ข้างขึ้น นายแม้น จันทวานิช ไปหาพยานที่บ้านปากน้ำโพ บอกว่า พลเรือตรี กระแส จะซื้อไม้หมอน จึงชวนกันลงมาหา พูดเรื่องไม้หมอนที่จะซื้อขายกันไม่ตกลง นายแม้นกลับไปก่อน ส่วนนายตี๋นั้น พลเรือตรี กระแส ชวนให้อยู่ด้วย จะให้มีหน้าที่ตรวจไม้หมอนจากคนทำ โดยจะแบ่งกำไรให้บ้าง นายตี๋จึงอยู่ด้วย จนกระทั่งเดือน ๖ ข้างขึ้น ปีเดียวกัน พลเรือตรี กระแส ใช้ให้นายตี๋ขึ้นไปดูไม้ที่แก่งคอย ลพบุรี และปากน้ำโพ นายตี๋ไปอยู่ปากน้ำโพได้ ๙ หรือ ๑๐ วัน ก็ได้ทราบข่าวการสวรรคต กลับจากดูไม้แล้วก็กลับมาอยู่อีก รวมเวลาอยู่ที่บ้านพลเรือตรี กระแส นี้ ปีเศษ
ระหว่างที่อยู่บ้านนี้ นายตี๋ว่า ได้เห็นนายปรีดีกับพวกไปหาพลเรือตรี กระแส ๓ ครั้ง ครั้งแรก เมื่อเดือน ๖ ข้างขึ้น ปีจอ อยู่ในระหว่างวันที่ ๑ ถึง ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๘๙ ไปถึงเวลา ๑๘.๐๐ นาฬิกาเศษ มีชายอีก ๒ คนไปด้วย คนหนึ่งสูงโปร่ง อีกคนหนึ่งสูงท้วม ไม่ทราบว่า เป็นใคร พลเรือตรี กระแส ออกมาเชิญเข้าไปในห้องรับแขกทั้ง ๓ คน นายปรีดีถามพลเรือตรี กระแส ถึงตัวพยานซึ่งปรากฏอยู่ในที่นั้นด้วยว่า เป็นใคร พลเรือตรี กระแส ตอบว่า เป็นพ่อค้าไม้มาจากนครสวรรค์ เป็นคนดี ไว้ใจได้ แล้วพลเรือตรี กระแส ก็ให้พยานไปหา
