นายหงวนที่บางลำพูเรื่องไม้หมอน พยานกลับมาเวลา ๒๑.๐๐ นาฬิกาเศษ นายปรีดีกับพวกกลับไปหมดแล้ว
ครั้งที่ ๒ หลังจากครั้งแรกสัก ๙ วัน ๑๐ วัน ไปถึงเวลา ๑๘.๐๐ นาฬิกา คราวนี้ไป ๕ คน นายปรีดีไปกับพวกสองคนที่ไปครั้งแรกกับคนใหม่อีก ๒ คน คนหนึ่งสูงท้วม อีกคนหนึ่งเตี้ยเล็ก เข้าไปในห้องรับแขกนั้นทั้ง ๕ คน สัก ๕ นาฑีได้ยินเสียงถามว่า การค้าไม้เป็นอย่างไร พลเรือตรี กระแส ตอบว่า ได้บ้างเสียบ้าง ยังไม่ได้ผล แล้วมีเสียงพูดขึ้นว่า ใกล้จะไปอยู่แล้ว จะทำอย่างไรก็ทำกันเสีย ได้ยินเท่านี้ พยานก็ลุกไปกินกาแฟนอกบ้าน ชั่วโมงเศษจึงกลับ ไม่พบคนเหล่านั้นแล้ว
ครั้งที่ ๓ หลังจากครั้งที่ ๒, ๗–๘ วัน ไปเวลา ๑๙.๐๐ นาฬิกาเศษ คราวนี้ ซ้ำหน้ากันทั้ง ๕ คนเช่นครั้งที่ ๒ เข้าไปในห้องรับแขกทั้ง ๕ คน แต่ไม่เห็นพลเรือตรี กระแส อยู่ในห้องรับแขก พยานนั่งอยู่ที่ม้านั่งข้างฝาห้องรับแขกด้านนอก ได้ยินเสียงพูดกันในห้องรับแขกว่า "ผมไม่นึกเลย เด็กตัวนิดเดียว ปัญญาจะเฉียบแหลมถึงเพียงนี้" แล้วอีกเสียงหนึ่งพูดว่า "ผมก็ได้ยิน ผมอยู่ใกล้ พี่ชายว่า จะสละราชสมบัติให้น้อง คิดจะสมัครเป็นผู้แทน เป็นนายก" อีกสัก ๕ นาฑีก็มีเสียงพูดขึ้นว่า "นั่นซิ พวกเรา เขาคิดเรื่องนี้สำเร็จออกไปได้ พวกเราจะเดือดร้อน ไม่ได้ อย่าให้พ้นไปได้ รีบกำจัดเสีย" เสียงหนึ่งพูดขึ้นทันทีว่า "นั่นตกเป็นพนักงานพวกผมเอง" อีกเสียงหนึ่งว่า
