เศษ อยู่กับข้าพเจ้า แต่ครัวอ้ายมีชื่อทั้งนี้ บ้านใคร ๆ อยู่ ครั้นอ้ายอนุกลับขึ้นไปถึงบ้านส้มป่อย ให้อ้ายราชวงศ เจ้าเมืองชนบท กับไพร่ครัวฉกรรจ์ ๖๐๐ คน กับปืนคาบศิลา ๗๐ บอก กลับลงมาอยู่รักษาค่ายกับข้าพเจ้า เข้ากันไพร่ฉกรรจ์ ๒๓๐๐ ครัว ๘๐๐ คน ปืนคาบศิลา ๑๙๐ บอก ครั้นณวันเดือน ๕ ข้างขึ้น ไพร่ลาว ๒๐ คนซึ่งอ้ายอนุให้มานั่งทางอยู่เขาสามม่อ แตกหนีกลับขึ้นมาแจ้งความว่า กองทัพกรุงเทพฯ ยกขึ้นมาถึงเขาสามม่อ ได้รบกับกองทัพหน้า ๆ ฆ่าลาวตัวนายตายคน ๑ จับไพร่ได้คน ๑ อ้ายปลัดจัดให้นายไพร่ ๑๐๐ เศษ ปืนคาบศิลา ๓๐ บอก ลงไปสืบกองทัพ แต่ก่อนนั้น อ้ายอนุมีหนังสือมาให้ข้าพเจ้าขนเข้าตามบ้านระยะทางเข้ามาไว้ในค่าย ถ้าขนไม่ทัน ให้คนไปเผาเสีย ครั้นณวันเดือน ๖ แรม ๗ ค่ำ ข้าพเจ้ากับอ้ายปลัดคุมไพร่ ๔๐๐ คน ปืนคาบศิลา ๔๙ บอก กับช้าง ๔๐ เชือก ลงไปขนเข้าณบ้านลาด ครั้นเพลาประมาณ ๒ ยามเศษ อ้ายมีชื่อลาวกองหน้าที่ภูเวียงแตก
