กองอ้ายแลไปฟ้องกับอ้ายเวียงจันท์ว่า อ้ายแลไม่เข้าด้วยอ้ายเวียงจันท์ ๆ โกรธว่า จะฆ่าอ้ายแลเสีย ครั้นอ้ายแลไปถึง พูดจาประสมประสาน อ้ายเวียงจันท์หายโกรธ จึงให้อ้ายแลนำตำรวจเวียงจันท์มากวาดครัวเมืองไชยภูมิขึ้นไปเวียงจันท์ อ้ายแลอยู่ณเมืองไชยภูมิได้ ๒ วัน พออ้ายลาวตำรวจเวียงจันท์ไปถึงเมืองไชยภูมิประมาณ ๒๐ คน อ้ายแลกับอ้ายลาวตำรวจเวียงจันท์พากันกวาดต้อนไล่ครัวเมืองไชยภูมิไปทั้งไทยลาวประมาณ ๓๐๐ ครัว ครัวข้าพเจ้าไปด้วย แลเข้าเปลือกที่เมืองไชยภูมิพวกครัวเอาไปมิได้ มีอยู่เรือนละ ๓๐๐ กระบุง ๔๐๐ กระบุงทุกเรือน หาได้จุดเผาไม่ ข้าพเจ้าเดิรครัวไปประมาณ ๙ คืน ๑๐ คืนถึงเมืองภูเขียว อ้ายแลไปหาเจ้าเมืองภูเขียว ๆ คิดกับอ้ายแลว่า จะพาครัวหนีเข้าป่าลัดมาทางตวันตก จะลงมาณกรุงฯ ครั้นอยู่ ๒ วัน อ้ายลาวตำรวจไปเตือนเจ้าเมืองภูเขียวให้เดิรครัว เจ้าเมืองภูเขียวผัดว่า จะคอยช้างซึ่งอ้ายเวียงจันท์เกณฑ์
