ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:จมห พระสุบิน - ๒๔๖๔.pdf/16

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๑

เดชะพระราชกุศลจิตรอันมิได้เอื้อเฟื้อต่อทรัพย์สมบัติ แลทรงบริจาคไปเปนพุทธบูชา ธรรมบูา สังฆบูชา แลทั่วไปแก่ข้าทูลลองฯ ผู้ใหญ่ผู้น้อยทั้งปวง จะเปนวาศนานิยมพระไทยไปในอนาคต ให้มีพระปัญญาพิจารณาเห็นโทษในทรัพย์สมบัติอันเปนบ่วงผูกไว้ในวัฏสงสารจะให้ไกลจากพระนิพพาน จะเห็นสมบัติเปนไตรลักษณ์ คือ พระทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ถึงสวิญญาณกะทรัพย์แลอวิญญาณกะทรัพย์จะเปนที่รักเปนบ่วงอันใหญ่หลวง จะตัดมิใคร่ได้ด้วยอำนาจพระปัญญาบารมีที่ได้สร้างสมไว้ในชาตินี้ ไปภายน่าก็จะตัดขาดด้วยพระปัญญาไตรลักษณญาณ จะสละสมบัติให้แก่กระษัตรอันมัวเมาอยู่ด้วยสมบัติในแผ่นดิน จะขวนขวายหาทางพระโพธิญาณอันเปนทางใกล้พระนิพพานนั้น ซึ่งข้อพระสุบินว่า ครั้นจะลงน้ำหนีไป กลัวพระภูษาจะเปียก จึงเอาพระภูษาผืนหนึ่งม้วนเข้าพระหัดถ์หนึ่งชูไป จึงเสด็จพระราช