ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:จมห เจ้าพระยาภูธราภัยฯ ปราบฮ่อ - ๒๔๖๖.pdf/28

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๗

สวมเสื้อชั้นนอก คาดประคตแลสายกระบี่ติดห่วงห้อย สวมประคำทอง หมวกยอด แล้วออกนั่งคอยฤกษ์อยู่ณที่ว่างข้างหอนั่ง มีเตียงตั้งตามสมควรในที่พัก ผินหน้าสู่ทิศสิริมิให้ต้องผีหลวงหลาวเหล็กเทวาทิศมฤตยูราหูจรแลพระกาลพร้อม นายหมวดนายกองไพร่พลทหารแต่งตัวเต็มยศตามฐานานุศักดิ์ ณวันนั้น ฝนตกหนักตั้งแต่เวลาเช้าโมงเศษจนเที่ยง แล้วตกประปรายมาจนเวลาบ่าย จวนจะยกไปยังไม่หยุด มีลมว่าวเปนพยุพัดตรงทางที่จะยกทัพ อากาศเปนพยับทึบเมฆหมอกมืดคลุ้มชอุ่มมัวทั่วฟ้า เมื่อข้าพเจ้าออกนั่งคอยถ้าฤกษ์นั้น ฝนตกเปนลอองพออยู่ได้ ประการหนึ่ง ก็ใกล้เวลา ยังมีอิก ๑๕ นาทีจะสุดฤกษ์ แลลักขณาจรจากราศีซึ่งกำหนดไว้ ข้าพเจ้านึกเสียใจ ด้วยฤกษ์บนมิเปิดช่องให้ ได้แต่ฤกษ์ล่าง ฤกษ์ในก็ขัดขวางยังไม่สดวกดี จึงน้อมกายถวายบังคมลงมายังใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวณกรุงเทพมหานคร กระทำสัตยาธิษฐานเสี่ยงพระบารมีบรมโพธิสมภารว่า ถ้าพระองค์จะดำรงสิริรัตนราไชศวรรยาอยู่ช้านานถึงกาลสมัย มีพระราชเดชาศักดานุภาพปกคลุมคุ้มครองข้าขอบขัณฑเสมามณฑลทั่วสกลอาณาจักร แลเชิดชูพระเกียรติยศอยู่ปรากฎสืบไปเบื้องหน้าแล้ว ขอให้ฝนหาย หมดมืดมัว มีแสงแดดสว่าง บอกลางดีซึ่งจะมีไชย พอขาดคำลงชั่วอึดใจ ฝนหายขาดเม็ด เมฆเกลื่อนกระจายออก เห็นดวงพระอาทิตย์ถนัดเปนมหัศจรรย์ เวลานั้น บ่าย ๒ โมง