ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:จมห เจ้าพระยาภูธราภัยฯ ปราบฮ่อ - ๒๔๖๖.pdf/37

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๖

แลเครื่องตกแต่งช้างม้าพาหนะ สละทรัพย์สิ่งของแบ่งปันเจือจาน ทนุบำรุงล่อใจไพร่พลทหาร หาญชื่นรื่นเริงรักสมัคสโมสรพร้อมมูลกัน รู้สรรพนิมิตรชั่วดี ซึ่งจะมีไชยแลอัปราไชย รู้ในลักษณศึกแลกำลังศึกสิบประการ ชำนาญกลยี่สิบเอ็ดกระบวร แบบส่วนค่ายคูประตูหอรบจบทุกอย่าง วางแผนที่ตั้งไชยภูมนามทัพเราข่มเขาไว้ แจ้งไสยศาสตรโหราศาสตรกำลังศัตราวุธ กับสรรพคุณยาเบื่อเมา จะได้ตัดศึกเสร้าเสียที รู้ตำหรับพิไชยสงครามชัดแจ้งใจ ไม่หลงใหลในที่มีผิด ทั้งโลกธรรมเปนสัมมาปฏิบัติ วิรัติเว้นความโกรธแค้นคิดอาฆาฏพยาบาทจองเวรกันจากสันดาน ไม่สทกสท้านเกรงแก่ภัยอันตรายต่าง ๆ อันมิควรกลัว กระทำตัวเปนกลางเสมอ ไม่เผลอสติปัญญาตริตรองสอดส่องไป ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ตั้งอยู่ในสัตย์สุจริต จะบังคับสั่งการสิ่งใดมิได้ผิดทางยุติธรรม ชอบด้วยราชการตรงแท้ จึ่งจะเปนแม่ทัพได้ นี่ข้าพเจ้าไม่รู้อะไร จะขอเปนผู้ช่วยพระยาพิไชยตามท้องตรา พระยาพิไชย พระยาสุโขทัย ว่า มิทราบอันใด ทำไมจึงพูดจาชี้แจงการทัพศึกการสงครามกระบวรรบจบเจน เห็นอคติธรรมทั้งสี่ แจ้งคดีโลกแลราชการงารโยธา เปนวิชาทุกทีถี่ถ้วน ควรเปนแม่ทัพแล้ว ไม่มีใครรังเกียจเถียงกันฉันใด คงอยู่ในบังคับทุกคน ขอทำหนังสือสัญญาลงชื่อพร้อมกัน มีใบบอกยัง ฯพณฯ หัวเจ้าท่าน ที่สมุหนายก แมทัพใหญ่ แม้นข้าพเจ้ามิรับ ราชการจะไม่สำเร็จเปนแน่ ข้าพเจ้าเห็นว่า พระยาพิไชย พระยาสุโขทัย เจ้าอุปราชเมืองน่าน เจ้าราชวงศ์เมืองหลวงพระบาง กรมการผู้ใหญ่ แลผู้ว่าราชการเมืองขึ้น