. . . . . . . . . . หนักหนา จึงท่านให้ตราพระราชบรัชญบัติ . . . . . . . . . . ให้ลูกขุนมุนวานบริพารไพร่ฟ้าทั้งหลายถ้วนเมืองเล็กเมืองใหญ่ . . . . . . . . . . ราชสีมาทั้งหลายนี้ไซร้ กลางเมืองสุโขทัยอันเป็นประธานกึ่งในเมืองทํเนปร (ทอเนปร์) ชเลียง กำแพงเพ็ชร ทุ่งย้าง ปากยม สองแคว นคร . . . . . . . . . . เมืองนั้นพ่านหนีไปสู่เหย้าเรือนตน แม้นซือผู้นั้นกลาย . . . . . . . . . . ได้ไว้ข้าท่านพ้นสองวัน ครั้นรู้ว่า ข้าท่านไปสู่ตนวันนั้นจวนค่ำ และบทันส่งคืนข้าท่านกลายบ่เร่งเอาไปเวนแก่ . . . . . . . . . . ว่า ข้าทำบดี ท่านจักรู้ไปหาให้แก่เจ้าข้า พระราชบรัญบัติอนึ่งไซร้ แม้นผู้ใด . . . . . . . . . . ใหญ่สูง และบส่งคืนข้าท่าน และไว้ข้าท่านภรรยาชายาท่าน . . . . . . . . . . เลยว่า ท่านจัก . . . . . . . . . . ด้วยในขนาดในราชศาสตรธรรมศาสตรแล และท่านจักทอดสินไหมดุจดังขะโมยอันลักคนท่าน และไป่ทันเอาออกจากเมืองนั้นแล และ . . . . . . . . . . หนีไปไว้ในกลางเมือง ฯ
๏ มาตราหนึ่งโสด ลูกขุนมุนนาย . . . . . . . . . . และผู้ใดอันอยู่ภายบ้านนอก . . . . . . . . . . เมืองเล็ก ตนยังไกลจาก . . . . . . . . . .
