หน้า:จารึกสุโขทัย - ๒๔๗๘.pdf/6

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ด้านหน้า

ตั้งแต่บันทัดที่ ๑ ถึงบันทัดที่ ๑๓ ชำรุดมาก แต่ในบันทัดที่ ๒ มีศักราชปรากฏอยู่ คือ ม.ศ. ๑๒๖๖ (พ.ศ. ๑๘๘๗) ตรงกับสมัยของพระเจ้าเลอไทย ราชโอรสของพ่อขุนรามคำแหง

รัชชกาลที่ ๔ ในราชวงศพระร่วง
๑๔ . . . . . . . . . . หนักหนา จึงทานใหตราพระราชบรชญบติ[1]
๑๕ . . . . . . . . . . ใหลูกขุนมุนอวานบริพารไพรฝ๋าทังหลายถวนเมืองเลกเมื
๑๖ องใหญ่ . . . . . . . . . . ราชศีมาทังหลายนีใสกลางเมืองสุโขไทยอันเปนประธานกิ่งในเ
๑๗ อง . . . . . . . . . . ทํเนปร[2] ชลยง[3] กำแพงเพชร ทุงย๋าง[4] ปากยํ[5] สองแคว

  1. อ่านว่า บรัชญบติ = บัญญัติ.
  2. ภาษาเขมรโบราณ แปลว่า เป็นต้น หรือเป็นต้นว่า และเป็นภาษาไทยเหนือ อ่านว่า ทอเนปร์ แปลว่า ถ้าเป็น, เท่านี้.
  3. อ่านว่า ชเลียง.
  4. อ่านว่า ทุ่งย้าง.
  5. อ่านว่า ปากยม.