หน้า:ตำนานกฎหมายเมืองไทย - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๓.pdf/17

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๔

ลักษณอุทธรณ์ ตั้งเมื่อปีกุญ มหาศักราช ๑๕๕๕ (จุลศักราช ๙๙๗)

พระธรรมนูญตรากระทรวง ตั้งเมื่อปีกุญ สัปตศก มหาศักราช ๑๕๕๕ (จุลศักราช ๙๙๗)

ลักษณทาส ตั้งเมื่อปีฉลู นพศก มหาศักราช ๑๕๕๗ (จุลศักราช ๙๙๙)

เพิ่มเติมลักษณทาส เมื่อปีกุญ เบญจศก ศักราชกฎหมาย ๑๒๖๓ (จุลศักราช ๑๐๐๕ ควรเป็นปีมะแม)

ในพระราชกำหนดเก่า บท ๑ ปีมะแม เบญจศก จุลศักราช ๑๐๐๕

เพิ่มในลักษณอาชญาหลวง ห้ามไม่ให้ยกลูกสาวให้ชาวต่างประเทศ เมื่อปีกุญ นพศก ศักราชกฎหมาย ๑๒๖๗ (จุลศักราช ๑๐๐๙)

ลักษณกู้หนี้ ตั้งเมื่อปีชวด สัมฤทธิศก ศักราชกฎหมาย ๑๒๖๘ (จุลศักราช ๑๐๑๐)

พระราชกำหนดเก่า บท ๑ ปีฉลู เอกศก จุลศักราช ๑๐๑๑ กฎหมาย ๓๖ ข้อ บท ๑ ปีขาล โทศก จุลศักราช ๑๐๑๒