ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ตำราไสยศาสตร์ (อนันต์ คุณานุรักษ์, ๒๕๐๘).pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

เช่น ถึงหน้าอก ถึงบ่า และถึงศีรษะ เป็นต้น ต้องหัดให้ชำนาญคล่องแคล่วเสียก่อนจึงใช้ คาถาพาขึ้นนี้มีข้อห้ามอยู่ว่า ข้ามขึ้นถูกหน้าแข้ง อาคมจะเสื่อม ขึ้นผ่ายอดอกตรงที่ลุ่ม (หัวใจ) จะเป็นบ้าอาคม ลูบสีไปมาข้างฝ่าเท้าเริ่มแรกนั้น เรียกว่า ลับอาคมให้ขลังด้วยหินเนียน (หินหยาบ คือ ฝ่าเท้า) อาคมที่ใช้พาขึ้นในตำราเล่มนี้เป็นวิชาร้อนและแรง จึงควรระวังต้องปฏิบัติให้ตรงตามที่กล่าวไว้ว่า พาขึ้นถึงหน้าอก ก็จะต้องเป็นหน้าอก ถึงบ่า ก็ต้องเพียงบ่าหรือหน้า เป็นบท ๆ ไป หากลูบพาขึ้นเกินสูงขึ้นกว่าที่บอกกำกับไว้ ก็เกรงจะร้อนแรงเป็นบ้าอาคมไป จงพึงระวัง

คาถาทุกบทในตำราเล่มนี้ ที่แจ้งว่า ให้ภาวนาลูบพาขึ้นนั้น ก็ให้พาขึ้นตามวิธีนี้ได้ทุก ๆ บท ตามกำหนดที่หยุดไว้ให้แล้ว ฯ

อิติคกคก คกคกอิติ อิติคกคก นะมะพะหะ ดะฮึม ดะฮัม ดะฮัม ดะฮึม นะอะฮึม ฯ

ภาวนาทำเสียงหนัก ๆ ในลำคอ ลูบพาขึ้นจากปลายเท้าถึงศีรษะ ๓ ที ๆ ละ ๑ คาบ เวลาเช้าและค่ำเป็นประจำทุกวัน จะเสกข้าวกินมื้อละ ๓ คำ ๆ ละ ๑ คาบ ก็ยิ่งดีที่จะใช้คู่กันไป คงทนแก่อาวุธทุกชนิดและมีกำลังมาก ในเมื่อกำลังต่อสู้กับศัครู ถูกทุบตี ก็ไม่แตกไม่เจ็บ เสกของใด ๆ กินก็ได้ คาถาพาขึ้นทุกบน ถ้ามีเวลาเตรียมตัวจะสู้ศัตรู ให้พาขึ้นอีก ก็จะเพิ่มความขลัง แล้วแต่ถือบทหนึ่งบทใด ฯ

มะกุมอะ อะกุมมะ มะหึมขึมขัม ติอะมะ นะลุ่ย โมหลุด พุทไหล ออกจากร่างพระพุทธัง พระธัมมัง พระสังฆัง น้ำมันไหลออกจากร่าง พระธรรมสะระนัง คัตฉามิ จักขุตัง มานิตัง อึอะ ฯ