นั่งเอามือขวาปิดกระหม่อม เอามือซ้ายปิดสะดือ ภาวนา ๓ ที อึดใจ กันตัว กันได้ทุกสิ่งสารพัด ฯ
โลนพิทักษ์ ยี่ยักษ์กุมาร มารพิชัย ภัยยะสังหาญ ฯ นี่เป็นชื่อของพี่เลี้ยงทั้ง ๔ คนที่รักษากายเรา แต่ถือว่า ไม่เรียก ท่านก็ไม่ขาน ไม่วาน ท่านก็ไม่ทำ ถึงมีอยู่ก็เฉย ๆ จึงให้ถือปฏิบัติดังนี้
เมื่อเราจะกินข้าวหรือกินอาหารคาวหวานหรือผลไม้เครื่องดื่มใด ๆ และทุก ๆ มื้อทุก ๆ ครั้งที่เราดื่มหรือกิน ให้ระลึกถึงชื่อพี่เลี้ยงทั้งสี่คนมาร่วมกินด้วยจงทุก ๆ ครั้ง จะเว้นเสียมิได้ เมื่อระลึกชื่อชวนมากินแล้ว เรายกอาหารใด ๆ คำแรกจะกิน ต้องระลึกว่า โลนพิทักษ์ คำที่ ๒ พี่ยักษ์กุมาร คำที่ ๓ มารพิชัย คำที่ ๔ ว่า ภัยยะสังหาญ เมื่อกินครบสี่คำแรกแล้ว ต่อไปก็กินตามปกติ ถ้ามียาพิษในของกิน อาจจะกินไม่ได้ ค่ำคืนเวลาจะนอน ก็ชวนพี่ทั้ง ๔ นอนด้วย และให้ช่วยพิทักษ์รักษากันภัย จะออกจากบ้านไปทางไกล ขึ้นรถลงเรือ ก็ชวนพี่ไปให้ช่วยคุ้มครองป้องกันภัยให้ ออกณรงค์สงคราม ก็ให้ชวนพี่ไปเป็นเพื่อนช่วยคุ้มครองให้ความปลอดภัย เข้าที่คับขัน ก็จะระลึกพี่ช่วยป้องกันรักษาให้ปลอดภัยและแคล้วคลาดจากอาวุธนานาประการ จะทำอะไรจงระลึกถึงพี่ช่วยเหลือเถิด พี่ทั้ง ๔ คนนี้เป็นยักษ์ แต่เคยแสดงให้ผู้อื่นเห็นเป็นคนธรรมดามาแล้ว หากพระสงฆ์ถือประจำ จำเป็นศักดิ์สิทธิ์ แต่อาจารย์บอกว่า จะเป็นบาป ข้าพเจ้าถือว่า นี่คือหัวใจของตำราเล่มนี้ ผู้ใดถือประจำ จะแคล้วคลาดสรรพภัยทั้งปวง ฯ
พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สัตตะระตะนะปะการัง อัมมะหากัง สะระนังคัจฉามิ สุสุ ละละ โสโส นะโมพุทธายะ พุทโธพระบัง ธัมโมพระบัง สังโฆพระบัง ฯ
