สนามไชยนั้นเอง คิดประมาณดูว่า พลับพลาประทับแรมคงตั้งที่เมืองธนบุรี กระบวรเรือพระที่นั่งออกจากเมืองธนบุรีเวลาเช้า ไปทางคลองนี้ ถึงเวลากลางวันตรงไหน ตำหนักทองหลังนี้เดิมคงสร้างไว้ตรงนั้นอันเปนที่ประทับร้อน ตอนบ่ายออกจากนั้นก็ไปประทับแรมที่ท่าจีน ความสันนิษฐานข้อนี้สมด้วยลักษณะของตำหนักในเวลานี้ซึ่งเปลี่ยนรูปทรงไปเปนอย่างอื่น คงเหลือของเดิมแต่ฝากับตัวไม้น่าบันอยู่ท่อน ๑ คงเปนเพราะตำหนักทองนี้ทิ้งร้างซุดโซมอยู่ตลอดสมัยอันหนึ่งจนจวนจะปรักหักพังหักทั้งหมด มีผู้เสียดายจึงไปรื้อเอาฝาและตัวไม้ที่ยังเหลืออยู่มาปรุงปลูกถวายเปนพุทธบูชา เพราะฉนั้น รูปทรงตำหนักจึงไม่เหมือนของเดิม และมีรอยซ่อมแซมเปนฝีมือช่างในชั้นกรุงรัตนโกสินทรนี้ ดังเช่นรูปเทวดที่บานประตูฝาประจันห้อง แลเขียนลายสีที่กระดานกรุจั่วฝาประจันห้องเปนพระพุทธรูปต่าง ๆ อันเข้าใจได้ชัดว่า เปนของเขียน
