หน้า:ทรัพยศาสตร์ เล่ม 1.pdf/7

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ถึงบ้านและญาติพี่น้องเพื่อนรักหนักขึ้นเมื่อใด เมื่อนั้นและจะเปนเวลาที่จะรู้สำนึกได้ว่า อ๋อความรักชาติศาสนาแลพระมหากระษัตรของเราที่เปนกันเองกับเราแท้นั้น มีแก่กล้าอยู่ในน้ำใจที่จริงของเราเพียงใด ในที่สุดเมื่อได้ไปพบปะคนไทยชาติเดียวกันเมื่อใด ถึงจะไม่ได้รู้จักคุ้นเคยกันมาแต่ก่อน พอแลเห็นเข้าก็ให้นึกรักกันเสียแล้ว เกิดมีความเมตตาปรานีมีน้ำใจเอื้อเฟื้อแก่กันขึ้นในทันใดนั้นเอง ความรู้สึกอย่างนี้มีน้ำหนักผิดกันกว่าเมื่ออยู่ในเมืองไทยด้วยกัน เห็นหน้ากันชินตาอยู่เสมอ บรรดานักเรียนที่ออกไปศึกษาวิชาอยู่ในประเทศยุโรปแลที่อื่น ๆ ก็คงรู้สึกเช่นนี้เหมือนกัน แลเมื่อได้อยู่ในนา ๆ ประเทศช้านานไป สังเกตเห็นความจำเริญของเขาบางอย่างที่ดีกว่าของเรามากเท่าใด ก็อยากจะให้เราทำได้อย่างเขาบ้าง ความรักชาติมีแก่กล้าขึ้นแล้ว ความทยานใจที่อยากจะช่วยบ้านเมืองช่วยชาติของตัวให้เจริญยิ่งขึ้นจนเท่าเทียมกับชาติอื่นได้บ้างนั้น ก็คงจะแก่กล้าขึ้นตามกันเปนธรรมดาอยู่เอง ในที่สุดแม้แต่ผู้ที่ไม่ได้ย่างออกไปนอกประเทศเลยได้เห็นแต่ชาวต่างประเทศในเมืองที่เขามีวิชาความรู้ แลมีความขยันการงาน หรือสักแต่ว่าได้อ่านหนังสือรู้ข่าวคราว