หน้า:ทศชาติ - นริศ.pdf/5

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วาทะ
พระมหาชนกโพธิสัตว์
ตรัสโต้ตอบกับนางมณีเมขลา

เมขลา โกยํ มชฺเฌ สมุทฺทสฺมึ ธปฺปสฺสนฺตีรมายุเห
กึ ตวํ อตฺถวสํ ญตฺวา เอวํ วายามเส ภุสํ ฯ
นี่ใคร เมื่อไม่แลเหนฝั่ง ยังอุตสาหว่ายอยู่ในท่ามกลางมหาสมุทร
ท่านรู้สึกอำนาจประโยชนอไรฤๅ จึงพยายามเปนหนักหนาอย่างนี้ ฯ
ชนก นิสมฺม วตฺต โลกสฺส วายามสฺส จ เทวเต
ตสฺมา มชฺเฌ สมุทฺทสฺมึ อปฺปสฺสมฺตีรมายุเห ฯ
ฃ้าแต่เทพดา ก็เพราะพิจารณาเหนอำนาจแห่งความพยายามว่า
เปนวัตต์ (ที่ควรประพฤติ) ของโลก เหตุนั้น ถึงไม่แลเหนฝั่ง
ก็ควรอุตสาหว่ายไปในท่ามกลางมหาสมุทร ฯ
เมขลา คมฺภีเร อปฺปเมยฺยสมึ ตีรํ ยสฺส น ทิสฺสติ
โมโฆ เต ปุริสวายาโม อปฺปตฺวาว มริสฺสสิ ฯ
ท่านย่อมไม่เหนฝั่งในมหาสมุทรอันลึกไม่มีใครประมาณได้
ความพยายามอย่างลูกผู้ชายของท่านเหลวเปล่า ท่านไม่ถึงแน่
จักต้องตาย ฯ
ชนก อมโณ ญาตีนํ โหติ เทวานํ ปิตุนญฺจ โส
กรํ ปุริสกิจฺจานิ น จ ปจฺฉานุตปฺปติ ฯ
ผู้ใดกำลังทำกิจของลูกผู้ชาย ย่อมไม่เดือดร้อนในภายหลัง
ผู้นั้นย่อมไม่เป็นลูกหนี้ฃองญาติ สมมติเทพ แลบิดามาดา