ปากศพนี้ ปรากฎตามคำกล่าวที่ได้อ่านพบในหนังสือบ้าง มีผู้กล่าวให้ฟังบ้าง เมื่อรวบรวมกันเข้าแล้ว ยังได้ข้อความแตกต่างกันอยู่เป็น ๓ ทาง ดังนี้ คือ
(๑) ทางหนึ่งอธิบายว่า การที่เอาเงินใส่ไว้ในปากศพนั้น เพื่อให้เป็นทางพิจารณาว่า คนเกิดมาแล้วย่อมลุ่มหลงอยู่ด้วยทรัพย์สมบัติ เที่ยวทะเยอทะยานขวนขวายหาด้วยทางสุจริตแล้วไม่พอแก่ความต้องการ ยังพยายามแสวงหาในทางทุจริตอีก เมื่อได้มาแล้วอดออมถนอมไว้ไม่ใช้จ่ายในที่ควร ทรัพย์เช่นนี้เรียกว่า เป็นทรัพย์ภายนอก เมื่อตายไปแล้ว แม้แต่เขาเอาใส่ปากให้ ก็นำเอาไปไม่ได้ ย่อมเป็นเหยื่อของผู้อื่นทั้งสิ้น ทางที่ถูกควร ประกอบการหาทรัพย์แต่ในทางที่ชอบ เมื่อได้มาแล้ว ก็ควรบริจาคทานตามควร เพื่อทำทรัพย์ภายนอกที่หามาได้นั้นให้เป็นทรัพย์ภายใน ได้แก่ อริยทรัพย์ อริยทรัพย์นี้เป็นสิ่งประเสริฐ จะเป็นฉายาตามติดตัวไปในภายหน้าได้
(๒) ทางหนึ่งอ้างการถือประเพณี โดยมีนิยายเป็นมูลเหตุว่า เดิมที มีสามีกับภรรยาคู่หนึ่งอยู่ด้วยกันมาจนแก่ มีทองคำติดตัวอยู่บาทหนึ่ง ผัวสั่งเมีย ๆ สั่ง
