ผ้าผ่อนในการปกคลุมศพและของเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการเผาศพเป็นพิเศษอีกด้วย นอกจากนี้ ผ้าผ่อนที่สกปรกเปรอะเปื้อนทิ้งคลุกฝุ่นอยู่โดยไม่มีใครใยดีแล้ว คือ ผ้าบังสุกุล พระภิกษุในครั้งนั้นยังไปพิจารณาเอามาซักฟอกและย้อมฝาดเพื่อให้หมดกลิ่น แล้วเอามาบริโภคนุ่งห่มต่อไป
การที่ต้องเอาเงินใส่ไว้ในปากศพและไม่เอาไว้ในที่อื่นนั้น เพราะสะดวกแก่การค้นหา ถ้าจะไว้ที่อื่น ย่อมจะหมกปนกับเครื่องซับน้ำเหลืองศพหายได้ หรือถ้าเจ้าภาพจะสัญญาให้ค่าจ้างภายหลังโดยไม่ใส่เงินไว้ในปากศพก่อน น่ากลัวสัปเหร่อจะไม่ยอมในเวลามัดศพ เพราะเกรงเจ้าภาพจะเกิดบิดพริ้วภายหลัง โดยในสมัยนั้น เงินเป็นของมีค่ามาก บางคนกว่าจะหาได้ถึงบาทหนึ่งเป็นการยาก จึงจำเป็นต้องมีใส่ปากศพไว้เสียให้เสร็จทีเดียว
ค. หมากใส่ในปากศพ สำหรับผู้ที่กินหมาก เมื่อใส่เงินบาทลงไปแล้ว ถ้าผู้ตายยังมีฟันอยู่พอเคี้ยวได้ ก็ใส่หมากเจียนคำหนึ่ง กับพลูจีบหนึ่ง หักใส่ลง
