หน้า:ทำศพ - ทองสุก อินทรรัสมี - ๒๔๗๗.pdf/26

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๘

ขึ้นเรือนโดยไม่หักยอดเสียก่อนแล้ว เขาหาว่า เป็นใบตองรองโลงผี ถือกันว่า เป็นเสนียด

ค. บันไดวางหลังโลง เขาใช้ไม้ไผ่จักผูกเป็นคั่นเหมือนคั่นบันได ขนาดส่วนยาวและกว้างเท่ากับปากโลง ส่วนคั่นนั้น ได้พบคำอธิบายของผู้เขียนบางฉะบับว่า มี ๓ คั่น เปรียบเทียบไว้ว่า เป็นปัญหาธรรม คือ หมายความว่า ภพทั้ง ๓ แต่ตามที่ได้เคยเห็นปรากฎแก่ตาที่เขาทำกันก็ดี และบางตำราก็ดี มี ๔ คั่น ยังมีคำกล่าวกันอยู่ว่า "สี่คั่นบันไดผี คั่นขี้บันไดคน" ดังนี้

ตามที่พากันทำไม้ไผ่เป็น ๔ คั่น เรียกว่า บันไดผี นี้ นิยมกันว่า เพื่อให้ผู้ตายพาดขึ้นไปไหว้พระจุฬามณีบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ตามที่ได้ให้ถือกรวยดอกไม้ธูปเทียนไว้แล้วนั้น แต่ในท้ายตำนานพระโกษฐและหีบศพบรรดาศักดิ์ ซึ่งเป็นหนังสือของหอพระสมุด มีอธิบายว่า เมื่อครั้งใช้หีบบรรจุศพซึ่งยังไม่มีฝานั้น ใช้ผ้าคลุมแทน ถ้าเป็นผ้าชะนิดที่หนาหนัก ก็ตกท้องช้าง เลยหลุดลงไปเสียในหีบ จึงต้องผูกไม้เป็นคานพาดปากหีบรับผ้าไว้กันไม่ให้ตกลงไป