เคาะโลงให้ศพรับศีลนั้น มีบางท่านที่ได้อธิบายไว้ว่า เป็นทิฏฐิของพราหมณ์ซึ่งถือว่า สัตว์ตายไปแต่ร่างกาย ส่วนวิญญาณนั้นไม่ดับ บางทีชาวเราจะถือเอาเหตุนี้มาลองทำดูเป็นการเสี่ยง จึงได้เลยทำกันเป็นประเพณีสืบ ๆ มา นอกจากนี้ การที่มีสวดพระอภิธรรมหน้าศพนั้น ท่านก็ได้อธิบายไว้ว่า สวดเพื่อให้คนที่ยังเป็นอยู่ฟัง สำหรับจะได้พิจารณาในมรณานุสสติกัมมัฏฐานว่า เกิดมาเป็นสังขารร่างกายแล้ว ย่อมมีความตายเป็นที่สุด จะได้เป็นเครื่องดับความวิประโยคทุกข์ถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้วให้บันเทาลง และอีกอย่างหนึ่ง การสวดพระอภิธรรมนั้น ก็ถือกันว่า เหมือนอย่างสร้างพระอภิธรรมฉลองคุณมารดาตามพระพุทธประเพณี จึงนิยมสวดพระอภิธรรมมากกว่าสวดอย่างอื่น
เมื่อศพที่ได้ทำการบรรจุโลงแล้ว จะยกลงจากเรือนและนำออกจากบ้านไปยังวัด มีปฏิบัติการดังนี้ คือ:—
ก. ไม่หามศพลอดขื่อ คือ แต่ก่อนมา เมื่อผู้ป่วยได้
