อำนาจอันคงอยู่ในรัฐบาลกลางนี้ แม้ทรงพระราชดำริห์เห็นสมควรจะพระราชทานเพิ่มให้แก่คณะนคราภิบาลดุสิตธานีอีกเมื่อใดอย่างไร ก็จะได้ทรงพระกรุณาพระราชทานต่อไปตามกาลตามสมัยที่ทรงพระราชดำริห์เห็นสมควรแก่สถิติแลภูมิธรรมของตน.
อีกนัยหนึ่ง อำนาจกิจการในแพนกใดซึ่งได้ทรงพระกรุณาประสาทแล้ว, แต่มาปรากฎภายหลังว่า อำนาจเช่นนั้น ๆ ยังมิสมควรได้ โดยยังมิรู้จักใช้ก็ดี หรือโดยประการอื่นก็ดี ก็จะได้ทรงพระกรุณาเลิกถอนหรือแก้ไข เพื่อประโยชน์แลความดำรงอยู่ด้วยดีแห่งมหาชนหมู่ใหญ่.
บัดนี้ การตั้งพระราชธานี นับว่า จวนสำเร็จแล้วตามพระราชประสงค์ สพรั่งพร้อมด้วยเคหะสถานและที่ทำการประกอบอาชีพต่าง ๆ สมควรจะมีธรรมนูญจัดการนคราภิบาลขึ้นไว้เพื่อความไพศาลแห่งนคร จึ่งมีพระราชปกาสิตประสาทธรรมนูญจัดเปนบทมาตราดังต่อไปนี้:—
มาตรา ๑ ให้เรียกบทบัญญัตินี้ว่า ธรรมนูญลักษณปกครองคณะนคราภิบาลดุสิตธานี พระพุทธศักราช ๒๔๖๑
มาตรา ๒ ธรรมนูญนี้ให้ใช้ทั่วไปในจังหวัดดุสิตธานีตั้งแต่วันประกาศเปนต้นไป
