มาตรา ๓ บรรดากำหนดกฎข้อบังคับแต่ก่อนบทใดขัดกับข้อความในธรรมนูญนี้ ให้ยกเลิกเสีย, ใช้ธรรมนูญนี้แทนสืบไป.
มาตรา ๔ การแพนกใดซึ่งบังคับไว้ว่า นคราภิบาลจะจัดไปได้แต่เมื่อได้รับอนุมัติจากกระทรวงทบวงการผู้เปนเจ้าน่าที่ คือ รัฐบาลกลาง แล้วนั้น; เพ่งความถึงพระบรมราชานุมัติในพระบาทสมเด็จพระเจ้าผู้ทรงเปนยอดแห่งรัฐบาล.
มาตรา ๕ คำว่า บ้าน แล เจ้าบ้าน ที่กล่าวในพระธรรมนูญนี้, ให้พึงเข้าใจดังนี้ คือ:—
ข้อ ๑ คำว่า บ้าน นั้น ท่านหมายความว่า เรือนหลังเดียวก็ตาม หลายหลังก็ตาม ซึ่งอยู่ในเขตที่มีเจ้าของเป็นอิศรส่วน ๑ นับในธรรมนูญนี้ว่า บ้าน ๑, ห้องแถว แลแพหรือเรือซึ่งจอดประจำอยู่ที่ใด ถ้ามีเจ้าของหรือผู้เช่าครอบครองเปนอิศรต่างหากห้อง ๑ หลัง ๑ ลำ ๑ หรือหมู่ ๑ ในเจ้าของหรือผู้เช่าคน ๑ นั้น, ก็นับว่า บ้าน ๑ เหมือนกัน.
ข้อ ๒ เจ้าบ้าน นั้น ท่านหมายความว่า ผู้อยู่ปกครองบ้านซึ่งว่ามาแล้วในข้อก่อน จะครอบครองด้วยเปนเจ้าของก็ตาม. นับตามธรรมนูญนี้ว่า เปนเจ้าบ้าน.
ข้อ ๓ วัด, โรงพยาบาล, ที่ทำการต่าง ๆ ของรัฐบาลหรือนคราภิบาล, สถานีรถไฟ, ที่เหล่านี้เปนสาธารณสถาน อยู่ในความปกครองของหัวหน้าในที่นั้น, ไม่นับเปนบ้านตามธรรมนูญนี้.
