มาตรา ๒๐ ผู้ที่ได้รับเลือกเปนนคราภิบาลแล้วนั้นต้องรับภาระทำการในน่าที่นั้นต่อไป ถ้าไม่เต็มใจรับ จะไม่รับก็ได้ แต่ต้องถูกปรับเปนเงิน ๕๐ บาท นอกจากกระทรวงผู้เปนเจ้าหน้าที่จะดำริห์ผ่อนผันให้โดยเหตุผลสมควร.
มาตรา ๒๑ เมื่อผู้ใดได้เปนนคราภิบาลแล้ว ผู้นั้นมีอำนาจตามพระธรรมนูญนี้ทันทีในการที่จะเลือกตั้งคณะนคราภิบาล คือ เจ้าหน้าที่ต่าง ๆ เช่น เจ้าพนักงานคลัง, เจ้าพนักงานโยธา, นายแพทย์สุขาภิบาล, ผู้รักษาความสดวกของมหาชน (Inspector of Nuisances) เปนต้น สำหรับจัดการให้เปนไปตามธรรมนูญนี้ ตามแต่จะเห็นสมควร.
มาตรา ๒๒ นคราภิบาลมีอำนาจปกครองบรรดาราษฎรที่อยู่ในเขตธารีของตน, แลให้ราษฎรผู้อยู่ในเขตนั้นจงเชื่อถ้อยฟังคำนคราภิบาลอันชอบด้วยกฎหมายและธรรมนูญที่ใช้อยู่จงทุกประการ.
มาตรา ๒๓ รัฐบาลมีหน้าที่:
ก. ดูแลรักษาเพิ่มพูลความผาศุกสำราญของราษฎรทั่วไป, ช่วยป้องกันทุกข์ภัยของประชาราษฎรในเขตของตน.
ข. ดูแลทางคมนาคม คือ ถนนหนทางทั้งแม่น้ำลำคลอง ให้ความสว่างไสว, จัดการไฟฟ้าและประปาในธานี.
ค. การดับเพลิงแลการรักษาสวนสำหรับนครให้เปนที่หย่อนกายสบายใจควรแก่ประโยชน์แลความสุขอันจะพึงมีได้สำหรับสาธารณะชน.
