ประดับด้วยเนาวรัตน์ จัดเอาเพ็ชรตั้งเปนประถม, รตตํ อันว่าแก้วมีพรรณแดงงามสดใสยิ่งนัก ในตำราไสยศาสตร์สมมุติชื่อว่า "ปัทมราช" ถ้ามีสีแดงอ่อนดังผลเมล็ดทับทิมสุกนั้น ชื่อว่า ทับทิม ประดับเรือนธำมรงค์เนาวรัตน์เปนที่สอง, อินฺทนีลํ อันว่าแก้วอินทนิลมีพรรณผลนั้นเขียวเลื่อมประภัษศร[1] ดั่งแสงแห่งปีกแมลงทับ ในตำหรับไสยศาสตร์ชื่อว่า 'แก้วมรกฎ' ประดับเรือนนพรัตน์เปนที่สาม, เวฬุริยํ อันว่าแก้วไพฑูรย์มีสีเหลืองเลื่อมพรายดังสีสรรพ์พรรณบุบผชาติทั้งหลาย มีสีดอกทรึกเปนอาทิ ตำราไสยศาสตร์ว่า 'แก้วไพฑูรย์' ประดับนับเข้าในเรือนนพรัตน์เปนที่สี่, รตฺตกาฬมิสฺสกํ อันว่าแก้วอันมีสีดำและสีแดงเจือแกมกัน[2] ดูงามสดใส ในตำราไสยศาสตร์ชื่อว่า 'แก้วโกเมน' สมมุติว่ามีคุณอันพิเศษ นำมาผูกเรือนธำมรงค์เนาวรัตน์จัดเปนที่ห้า, โอทาตปิตมิสฺสกํ อันว่าแก้วอันมีสีขาวกับสีเหลืองเจือกันนั้น ตำราไสยศาสตร์ว่า แก้วเพทาย ประดับเนาวรัตน์เปนที่หก, นีลํ อันว่านิลมีสีดังดอกอัญชันแลดอกสามหาว ประดับเรือนเนาวรัตน์เปนที่เจ็ด, ปุสฺสราคํ อันว่าบุษราคำมีสีเหลืองเลื่อมประภัษศรดั่งสีวงแววหางปลาสลาด นัยหนึ่งมีสีดังหลังปู ประดับเรือนนพรัตน์เปนที่แปด, มุตฺตาหารํ อันว่ามุกดาหารมีสีดังมุกอันเลื่อมพรายดูงามเปนที่จำเริญจักขุบุคคลอันเลงแลดู ประดับเรือนพระธำมรงค์นพรัตน์เปนที่เก้า.
