โบราณจารย์พฤฒาพราหมณ์ทั้งหลายผู้ฉลาดชำนาญในไตรเพท เหตุรู้จักคุณพิเศษแห่งรัตนชาติทั้งปวง จึงเลือกคัดจัดรัตนชาติเก้าประการมีผลอันบริสุทธิ์สิ้นโทษทั้งนี้มาเจียรใน ได้ศุภฤกษ์ดี จึงประดับเรือนเนาวรัตน์เปนพระธำมรงค์ประกอบแก้วทั้งเก้าประการต้องตามตำหรับไสยศาสตร์ นับถือว่าเปนมงคลอันวิเศษ เหตุดั่งนั้น พระอรรถกถาจารย์จึงมีคำอธิบายเปนพระบาฬีว่า "ตถา รตฺตนีลาทิเภทา อเนกวิธา มณโย นานาฐาเนสุ ปากฏา" แปลว่า อันว่ารัตนชาติทั้งหลายมีสีดำ แลสีแดง แลมีสีต่าง ๆ ซึงวิเศษนอกกว่าแก้วเก้าประการนี้มีเปนอันมาก ย่อมบังเกีดในที่แทบเชีงพระเมรุบรรพต และเกีดในที่ท้องพระมหาสมุท แลเกีดในที่เขาวิบูลบรรพต แลเกีดในป่าพระหิมพานต์ แลบังเกีดด้วยอำนาจเทวฤทธิ์ แลบังเกีดในบ่อแก้วทั้งหลายในแดนมนุษย์ด้วยอานุภาพบุญฤทธิ์แห่งกระษัตริย์ทั้งหลายมีสมเด็จบรมจักรพรรตราธิราชเปนอาทิ รัตนชาติทั้งหลายก็ปรากฎมีมาคุ้มเท่าทุกวันนี้.
จะกล่าวตำราไสยศาสตร์สืบไป ในต้นตำราไสยศาสตร์นั้นว่า เมื่อตั้งภัทรกัลป ยังมีอสูรตนหนึ่งชื่อ มหาพลอสูร มีตระบะกิจพิธีอันอุกฤษฐ์ คิดจะไว้เกียรติยศปรากฎในแผ่นดินสิ้นกัลปาวสาน อสูรนั้นจึงตั้งพิธีอดอาหารเจ็ดวันก็สิ้นชีวิต เทวาทั้งหลายจึงนำกระดูกร่างกายอสูรอันตายนั้นไปเรี่ยรายฝังไว้ทุกแห่ง ก็บังเกีดเปนเพ็ชรรัตน์ พระมหาฤๅษีองคตจึงตั้งแต่งตำราพิจารณาเพ็ชรรัตนชาติอันมีคุณและมีโทษไว้เปนฉบับสำหรับผู้มีปรีชาจะได้ศึกษาเรียนรู้ดูเพ็ชรรัตน์อันมีคุณพิเศษ แลจะประกอบด้วย
