หน้า:นิทานอีสป (2499).pdf/43

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
นิทานที่ ๑๘ เรื่อง หมาไล่เนื้ออายุมาก

ยังมีหมาไล่เนื้อตัวหนึ่ง เมื่อหนุ่ม ๆ อยู่ มีกำลังมาก และเคยไล่ต้อนเนื้อตามเชิงเขาให้เจ้าของเสมอมา ครั้นต่อมา หมาตัวนั้นแก่ลง กำลังก็ถอยอ่อนเพลีย อยู่มาวันหนึ่ง เจ้าของพาหมาตัวนี้ออกไปไล่หมูป่าที่ในป่า พอฉวยคอหมูได้ เขี้ยวก็หักฝังจมอยู่ในเนื้อ หมูหนีรอดไปได้ เจ้าของมาทันเข้า มีความโกรธ เอาด้ามหอกเข้าทุบตี หมาแก่จึงร้องขึ้นว่า "ท่านจะมีน้ำใจสงสารข้าพเจ้า