หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
นิทานที่ ๓๖ เรื่อง ต้นไทรกับต้นอ้อ
_page_76.jpg)
คืนวันหนึ่ง เกิดพายุกล้า ต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่งอยู่ริมน้ำ ทนลมไม่ไหว ก็หักโค่นลอยน้ำไปติดพงแขมอยู่ที่ชายตลิ่งแห่งหนึ่ง รุ่งขึ้น ต้นไทรเห็นพงแขมเป็นปรกติดี ไม่มีต้นใดหักโค่น จึงถามพงแขมว่า "เมื่อคืนนี้ พายจัด พัดเราจนหักโค่นลงน้ำลอยมา พวกท่านล้วนแต่เป็นไม้ต้นเล็ก ๆ ต้นหนึ่ง จะเทียบแต่กับกิ่งของเราก็ไม่ได้ เหตุไฉนจึงอยู่เป็นปรกติดีด้วยกัน หรือว่า พายุไม่ได้พัดมาถึงที่นี้" พงแขมจึงตอบว่า "พายุพัดมาถึงที่นี่เหมือนกัน แต่พวกเราเป็นไม้อ่อน เมื่อลมพัดกล้า เราเอนลู่ไปเสีย
