ตามพุ่มไม้ ตามป่ารกแลป่าที่มืดอับ บางทีไปกับลมพยุแลฟ้ามัว เวลาเที่ยวมักจะเปนเวลากลางคืนสงัด (ถ้าอธิบายตามความรู้ในสมัยนี้ เวตาลก็คือผีกระสือ คือแกซในหนองขึ้นมากระทบออกซิเย็นในอากาศ ก็ทำให้เกิดแสงเปนดวง)
ขนาดของเวตาลนั้นสูงประมาณ ๒ ถึง ๓ ฟุต กว้างฟุตครึ่ง หนาตั้งแต่อกถึงหลัง ครึ่งฟุตถึง ๑ ฟุต ผมบนหัวยาวแลดก ขนที่ตัวยาวแลยืนเหยียด หัวกลม หน้ารูปไข่ ตากลมแลถลน จมูกยาวเปนขอเหมือนปากเหยี่ยว ปากอ้า แก้มตอบ คางแลขาตะไกรกว้าง ฟันเปนซ่อม แขนแลมือสั้น ขาสั้น ท้องพลุ้ย เล็บคม ปีกมีแรงมาก
(รูปที่หน้าปกสมุดเล่มนี้เขียนตามทำนองอธิบายนี้ แต่เปนรูปเวตาลนั่งแท่น ชรอยจะเปนรูปเวตาลเมื่อได้เข้ารับราชการอยู่กับพระวิกรมาทิตย์แล้ว)
เมื่อเวตาลบินหาอาหารในเวลากลางคืน มันบินอ้าปากเปนไฟ ทำให้สัตว์ตกใจเผ่นขึ้นจากที่ซ่อน มันก็โฉบกิน
เวตาลเปนข้าพระรุทระเปนเจ้า เพราะฉนั้น เมื่อใครท่องมนต์สรรเสริญพระรุทระ มันก็ไม่ทำร้าย เช่นพระนางจันทรมตีแบกศพโรหิตากษะผู้เปนพระโอรสไปเผาในเวลาเที่ยงคืน มันก็ไม่ทำร้าย แลนางทัมยันตีเที่ยวตามพระนลกลางป่าองค์เดียว มันก็ไม่ทำไมเหมือนกัน
ส่วนพระวิกรมาทิตย์นั้นทรงโยคะเรียกว่า ไวตาลียโยคะ ได้เวตาลมาเปนมนตรีใช้ชิด เปนเครื่องเพิ่มภูลอำนาจไปในนานาประเทศชั่วกาลนาน
