หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/120

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
105

2. เมธะแปลว่ารู้ นาย "เมธ" ปะสิมา

3. "กวี" ปรีชาปิยบุตรที่สาม

4. "ฉวี" ผิวงามบุตรแม่พริ้มแรกเกิด

5. "วรา" ประเสิดที่สองงามสม

6. "กำดัด" ซามชมกัลยาลำยอง

7. "สาโรจน์" บัวทองพิสพักตรประไพ

8. "สุมน" สุมาลัยเยาวลักสน์นารี

9. "บรม" แปลว่ามีปรมังลาภา

10. "ลิขิต" เลขาบุตรบุตรพัลลภ

11. "สุพรรน" วรนพพคุนสริรา

ที่เรียกกันแต่ตามคำที่หมาย "..." ไว้ ลูกผู้ชายรู้หนังสือไทยดีทุกคน

พอนายกุหลาบได้หนังสือจากวังกรมหลวงบดินทฯ ก็ลงเรือจ้างที่ท่าเตียนข้ามฟากไปยังวัดอรุนฯ ตามคำพวกทหานมหาดเล็กที่รับจ้างมาเล่าว่า เอาเสื่อผืนยาวปูที่ไนพระระเบียง แล้วเอาสมุดคลี่วางบนเสื่อตลอดเล่ม ไห้คนคัดแบ่งกันคัดคนละตอน คัดหน้าต้นแล้วพลิกสมุดเอาหน้าปลายขึ้นคัด พอเวลาบ่ายก็คัดสำเนาไห้นายกุหลาบได้หมดทั้งเล่ม แต่พวกทหานมหาดเล็กที่ไปรับจ้างคัดก็ไม่รู้ว่า นายกุหลาบได้หนังสือมาจากไหน และจะคัดเอาไปทำไม เห็นแปลกแต่ที่รีบคัดไห้หมดเล่มไนวันเดียว ได้ค่าจ้างแล้วก็แล้วกัน แต่ฉันได้ยินเล่าก็ไม่เอาไจไส่ไนสมัย

14