หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/191

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
176

ไห้เปนผู้ทำงาน เช่นเปนอนุกัมการด้วยกัน 2 คน แบ่งหน้าที่กัน ตัวฉันเปนพนักงานก่อสร้าง พระองค์สรีเปนพนักงานจัดการพายไนโรงพยาบาล ความประสงค์ของกัมการไนชั้นนี้ จะไห้มีโรงพยาบาลพร้อมด้วยพนักงานรักสาพยาบาล และคนไข้หยู่ไนโรงพยาบาลบ้างแล้ว จึงจะเชินสเด็ดพระเจ้าหยู่หัวไห้ซงทำพิธีเปิดโรงพยาบาล พระองค์สรีกับฉันจึงต้องพบปะปรึกสาหารือ รู้เห็นการที่ทำนั้นด้วยกันเสมอ

การแผนกที่ฉันทำมีจำกัดหยู่ที่เงินทุนที่จะไช้มีน้อย การก่อสร้างจึงต้องทำแต่พอไห้ตั้งเปนโรงพยาบาลได้ ว่าโดยย่อคือรื้ออิถปูนกำแพงวังหลังก่อกำแพงและปูถนนไนบริเวนโรงพยาบาลหย่างหนึ่ง ซื้อที่ทำท่าโรงพยาบาลหย่างหนึ่ง นอกจากนั้นก็ไห้ไปรื้อเรือนไม้หลังไหย่ของพระไชยบูรน์ (อิ่ม) ซึ่งตกเปนของหลวง พระราชทานไห้เอามาปลูกเปนที่ว่าการรวมกับที่ผสมยาหลังหนึ่ง และปลูกเรือนผู้ดูการโรงพยาบาล กับโรงครัวโรงแถวที่หยู่ของคนรับไช้ที่ริมน้ำหมู่หนึ่ง ปลูกโรงพยาบาลด้วยเครื่องไม้มุงจาก 4 หลัง พอคนไข้หยู่ได้สัก 50 คนหย่างหนึ่ง การก่อสร้างชั้นต้นว่าตามที่ยังจำได้ดูเหมือนจะเพียงเท่านั้น ไม่ยากลำบากอันได แต่การไนแผนกของพระองค์สรีมีความลำบากมาแต่ต้นหลายหย่าง ดังจะพรรนนาต่อไป ซึ่งคิดดูไนเวลานี้บางหย่างก็น่าจะเห็นขัน

(3)

ความลำบากข้อแรก เริ่มแต่หาหมอประจำโรงพยาบาล ตาม