หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/200

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
185

คือ จะหาหมอสำหรับประจำโรงพยาบาลต่อไปมิไห้ต้องลำบากเหมือนเมื่อแรกตั้งโรงพยาบาลดังพรรนนามาแล้วหย่างหนึ่ง ด้วยเห็นว่าหมอไทยแต่ก่อนมาเรียนรักสาโรคแต่ด้วยวิธีไช้ยา ไม่ได้เรียนวิธีรักสาด้วยตัดผ่า Surgery จะเพิ่มวิชานั้นแก่หมอไทย จึงไห้ส้างตึกตั้งโรงเรียนขึ้นที่ริมแม่น้ำหน้าโรงพยาบาลสิริราชเมื่อ พ.ส. 2432 รับนักเรียนที่สมัคจะเรียนวิชาแพทย์ไห้เรียนวิชารักสาไข้และไช้ยาไทยที่ไนโรงพยาบาลสิริราช ไห้ดอกเตอร์ยอช แมกฟาแลนด์ หมออเมริกัน (พายหลังได้เปนที่พระอาดวิทยาคม) ซึ่งสามาถสอนด้วยภาสาไทยได้ เปนครูสอนวิธีตัดผ่าและยาฝรั่ง แต่โรงเรียนนั้นยังไม่เห็นผลไนสมัยของพระองค์สรีฯ และสมัยเมื่อฉันรับการต่อมา จน พ.ส. 2436 ไนสมัยเมื่อกรมพยาบาลขึ้นหยู่ไนเจ้าพระยาภาสกรวงส์ นักเรียนจึงมีความรู้จบหลักสูตร สอบวิชาได้ประกาสนียบัตร เรียกกันว่า "หมอประกาสนียบัตร" เปนครั้งแรก มี 9 คน บางคนกรมพยาบาลไห้เปนหมอประจำโรงพยาบาล นอกจากนั้นไปเที่ยวรับรักสาไข้เจ็บเปนหมอชเลยสักดิ์โดยลำพังตน

แต่ผลของโรงเรียนวิชาแพทย์ไนชั้นแรกไม่เปนประโยชน์ได้ดังหวัง เพราะคนทั้งหลายยังเชื่อถือแต่หมอที่เปนลูกสิสของหมอมีชื่อเสียงหยู่หย่างเดิม หมอประกาสนียบัตรเที่ยวรักสาไข้เจ็บหาผลประโยชน์ไม่พอเลี้ยงชีพ ต้องไปหาการอื่นทำช่วยเลี้ยงตัว บางคนถึงกับทิ้งวิชาแพทย์ไปหาเลี้ยงชีพด้วยการหย่างอื่นก็มี เลยเปนผลร้ายไปถึงโรงเรียน 

24