หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/202

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
187

แต่พระองค์สรีฯ มีหน้าที่ราชการหย่างอื่นอีก คือ เปนอธิบดีอำนวยการหนังสือพิมพ์ราชกิจจานุเบกสาหย่างหนึ่ง และเปนตำแหน่งราชเลขานุการไนพระองค์ด้วยอีกตำแหน่งหนึ่ง มาตั้งแต่เมื่อก่อนเปนกัมการตั้งโรงพยาบาล หน้าที่ราชเลขานุการไนพระองค์ต้องเข้าไปเขียนร่างพระราชหัถเลขาและพระราชนิพนธ์ตามตรัดบอกเสมอทุกคืน ครั้นมาเปนอธิบดีกรมพยาบาล เวลาเช้าเทอต้องสเด็ดไปทำการที่โรงพยาบาล ถึงกลางวันต้องสเด็ดไปยังสำนักงานหนังสือราชกิจจานุเบกสา เวลาค่ำยังต้องเข้าไปเขียนร่างรับสั่งทุกคืน ส่วนพระองค์ของพระองค์สรีฯ นั้น แม้เวลาเปนปรกติก็แบบบางหยู่แล้ว เมื่อมาต้องทำงานหนักขึ้น และเวลาที่จะผ่อนพักบำรุงพระองค์น้อยลงกว่าแต่ก่อน ไนไม่ช้าเท่าไดพระอนามัยก็ซุดโซมลง พอฉันสังเกตเห็นก็ได้เคยทูนตักเตือนแต่แรกว่า เทอทำราชการเกินพระกำลังนัก ควนจะคิดแบ่งเบาถวายเวนคืนหน้าที่เขียนพระราชนิพนธ์ซึ่งผู้อื่นทำแทนได้ไม่ยาก เอาพระกำลังและเวลาไปทำการกรมพยาบาลถวายแต่หย่างเดียว เจ้าพี่เจ้าน้องพระองค์อื่นก็ซงตักเตือนหย่างนั้น แต่เทอไม่ฟัง ตรัดว่า ถ้าพระเจ้าหยู่หัวยังซงไช้หยู่ตราบได เทอจะไม่ทิ้งพระเจ้าหยู่หัวด้วยเห็นแก่พระองค์เองเปนอันขาด เทอฝืนพระกำลังทำราชการมาจนประชวรลง หมอตรวจก็ปรากตว่า พระปัปผาสะพิการ เปนวันโรคพายไน (น่าสงสัยว่าจะเริ่มเปนมานานแล้ว มากำเริบขึ้นเมื่อต้องทำงานหนัก) สมเด็ดพระพุทธเจ้าหลวงซงซาบก็ตกพระทัย ออกพระโอถว่า "ไม่รู้เลยว่า