หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/215

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
200

ก็อาดจะโต้แย้ง จึงเห็นว่าการที่จะทำยาของรัถบาลดังกล่าวมา เปนสาธารนประโยชน์สำหรับบ้านเมือง ถ้าบอกบุญแก่หมอฝรั่งทุกคนขอไห้ร่วมมือกันช่วยรัถบาลไนการนั้นได้ เห็นจะเปนการดี ฉันลองทาบทามดู หมอฝรั่งก็รับจะช่วยด้วยยินดี จึงเชินพวกหมอฝรั่งทุกชาติ มาประชุมพร้อมกันที่สาลาลูกขุนกะทรวงมหาดไทยวันหนึ่ง ตัวฉันนั่งเปนนายกไนที่ประชุมเอง บอกพวกหมอฝรั่งไห้ซาบพระราชประสงค์ที่จะบำรุงอนามัยไนบ้านเมือง และกะทรวงมหาดไทยหยากจะได้ตำรายาฝรั่งบางขนาน สำหรับรักสาไข้เจ็บที่ราสดรมักเปนกันชุกชุม ทำส่งไปจำหน่ายตามหัวเมือง จะขอไห้หมอที่มาประชุมกันนั้นช่วยไนการ 2 หย่าง คือไห้ปรึกสากันว่าควนทำยาแก้โรคอะไรบ้าง เปนยาสักกี่ขนานหย่างหนึ่ง เมื่อเห็นว่าควนจะทำยาสักกี่ขนานแล้ว ขอไห้จดเครื่องยาและส่วนที่จะผสมยานั้น ๆ ไห้ทุกขนานหย่างหนึ่ง เขาจะรับช่วยได้หรือไม่ พวกหมอพร้อมกันรับจะช่วยทำไห้ตามประสงค์ของรัถบาล ฉันจึงไห้เขาประชุมปรึกสากันโดยลำพังพวกหมอต่อไป เขาตกลงกันแนะนำไห้รัถบาลทำยาต่าง ๆ 10 ขนาน (หรือ 12 ขนาน จำไม่ได้แน่) และกำหนดเครื่องยา กับทั้งส่วนที่จะผสม Prescription ยานั้น ๆ ทุกขนาน เขียนเปนมติลงชื่อด้วยกันทุกคนเปนสำคัน ไห้ตำรายานั้นเปนสมบัติของรัถบาล ฉันรับและขอบคุนเขาทุกคนแล้วก็เปนอันสำเหร็ดกิจส่วนหาตำรายา ส่วนการที่จะทำยานั้น หมออะดัมสัน Hans Adamson (พายหลังได้เปนพระบำบัดสรรพโรค) เปนเชื้อมอญไม่ไช่อเมริกัน มีแก่ไจ