หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/249

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
234

หลวงจีนชื่อ บั้งลุ้ง รูปร่างสูงไหย่มีกำลังวังชากล้าหานมาก เมื่อรวบรวมพัคพวกได้มากแล้ว พวกคิดการกำจัดราชวงส์ไต้เชงจึงประชุมกันทำสัจสาบานเปนพี่น้องกันทั้งหมด แล้วยกเจ้าจูฮุ่งชักขึ้นเปนรัชทายาทราชวงส์ไต้เหม็ง ตั้งหลวงจีนตั้งกิ๋มน้ำซึ่งเปนผู้มีความรู้มากเปนอาจารย์ (จีนแส) และตั้งหลวงจีนบั้งลุ้งเปน "ตั้วเฮีย" แปลว่า "พี่ชายไหย่" และเปนตำแหน่งจอมพล ตัวนายนอกจากนั้นก็ไห้มีตำแหน่งและคุมหมวดกองต่าง ๆ แล้วพากันยกรี้พลไปตั้งหยู่ที่พูเขาฮ่งฮวง แปลว่า พูเขาหงส์ (จะเปนแขวงเมืองไหนไม่ปรากต) หวังจะตีเอาบ้านเมืองคืน ได้รบกับกองทหานที่ประจำเมืองนั้น รบกันครั้งแรกพวกกบดมีชัยชนะตีกองทหานหลวงแตกหนีเข้าเมือง แต่รบครั้งหลังเกิดเหตุอัปมงคลขึ้นหย่างแปลกประหลาด ด้วยไนเวลาหลวงจีนบั้งลุ้งตั้วเฮียขี่ม้าขับพลเข้ารบ ม้าลมลง ตัวจอมพลตกม้าตาย พวกกบดก็แตกพ่ายพากันหนีกลับไปยังเขามังกรเสือ หลวงจีนตั้งกิ๋มน้ำผู้เปนอาจารย์เห็นว่า เกิดเหตุอันมิบังควนผิดสังเกต ตรวดตำราดูก็รู้ว่า เปนเพราะชตาราชวงส์ไต้เชงยังรุ่งเรือง ไนตำราว่า สัตรูไม่สามาถจะทำร้ายได้ จึงชี้แจงแก่พวกกบดว่า ถ้าจะรบพุ่งต่อไปไนเวลานั้นก็ไม่สำเหร็ดได้ดังประสงค์ ต้องเปลี่ยนอุบายเปนหย่างอื่น แนะไห้พวกที่ทำสัจสาบานกันแล้วแยกย้ายกะจายกันไปหยู่โดยลำพังตัวตามหัวเมืองต่าง ๆ และทุก ๆ คนไปคิดตั้งสมาคมลับขึ้นไนตำบลที่ตนไปหยู่ หาพวกพี่น้องน้ำสบถร่วมความคิดกันไห้มีมากแพร่หลาย พอถึงเวลาชตาราชวงส์ไต้เชงตก ก็ไห้พร้อมมือกัน