สนุก เต็มไจช่วยทหาน เพราะถูกอั้งยี่รังแกเบื่อเหลือทนหยู่แล้ว ส่วนทหานเรือก็ออกจากท่า กะเวลาแล่นลงไปไห้ถึงพร้อม ๆ กับทหานบก ถึงเวลา 8 นาฬิกา ก็สามาถเข้าล้อมพวกอั้งยี่พร้อมกันทั้งทางข้างเหนือและข้างไต้ดังหมายไว้แต่แรก พวกอั้งยี่ไม่ได้นึกว่า ทหานจะลงไปปราบ รู้เมื่อทหานถึงตัวแล้ว ก็ไม่รู้ที่จะทำหย่างไร มีตัวหัวโจกต่อสู้ถูกทหานยิงตายสักสองสามคน พวกอั้งยี่ก็สิ้นคิด ที่หยู่ห่างทหานก็พากันหลบหนี ที่หยู่ไกล้กลัวทหานยิงก็ยอมไห้ทหานจับโดยดี ไนสมัยนั้น จีนยังไว้ผมเปีย ทหานจับได้ก็ไห้เอาผมเปียผูกกันไว้เปนพวง ๆ ที่ทหานเรือจับได้ก็เอาลงเรือส่งขึ้นมา ที่ทหานบกจับได้เจ้าพระยาราชสุภมิตรก็ไห้ทหานรักสาพระองค์คุมเดินขึ้นมาทางถนนจเรินกรุงเปนคราว ๆ ราวหมู่ละ 100 คน พวกชาวเมืองไม่เคยเห็น ตื่นกันมาดูแน่นทั้งสองฟากถนนตลอดทาง ทหานจับพวกอั้งยี่ที่ไนสนามรบเส็ดแต่เวลาไนเวลาก่อนเที่ยง พวกหยิงชายชาวบ้านร้านตลาดพากันยินดี หาอาหารมาเลี้ยงกลางวัน พอกินแล้วก็เที่ยวค้นจับพวกอั้งยี่หลบหนีไปเที่ยวซุกซ่อนตามที่ต่าง ๆ ต่อไป ตอนนี้มีพวกนายโรงสีและชาวบ้านพากันนำทหานไปเที่ยวค้นจับได้พวกอั้งยี่อีกมาก ตัวหัวโจกซึ่งรีบหนีไปเสียก่อนก็จีบได้ไนตอนบ่ายนี้แทบทั้งนั้น รวมจำนวนอั้งยี่ที่ถูกทหานยิงตายไม่ถึง 10 คน ถูกบาดเจ็บสัก 20 คน จับได้โดยละม่อมราว 800 คน ได้ตัวหัวโจก 8 คน เมื่อเส็ดการจับแล้ว ถึงตอนเย็น กรมยุธนาธิการไห้ทหานหน้าลงไปหยู่ประจำรักสาความสงบไนท้องที่ เรียกทหานมหาดเล็กกับทหานเรือกลับมา
