หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/303

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
288

เช่นนั้น ฉันได้ฟังออกประหลาดไจ ตอบไปว่าฉันไม่ทราบเลยทีเดียว แต่เทสาฯ คนนั้นฉันไว้ไจว่าคงไม่ทำอะไรไห้ผิดความประสงค์ของรัถบาล ถ้ารับญวนหัวหน้ากบตเลี้ยงไว้ ก็เห็นจะเปนเพราะไม่รู้ว่าเปนคนเช่นนั้น ฉันจะถามดูก่อน เมื่อมีตราถามไป พระยาโพธิตอบมาว่าเดิมญวนคนนั้นไปหาที่เมืองอุดรธานี ว่าจะขอรับจ้างทำการงานเลี้ยงชีพแล้วแต่จะไช้ พระยาโพธิสืบได้ความว่าเคยเปนหัวหน้าพวกกบตหนีมาจากเมืองญวน คิดว่าที่ไนมนทลอุดรธานีมีพวกญวนเข้ามาตั้งค้าขายหยู่หลายแห่ง ถ้าปล่อยญวนคนนั้นไปเที่ยวหากินตามชอบไจ อาดจะไปชักชวนพวกญวนที่หยู่ไนมนทลอุดรไห้ร่วมคิดกับพวกกบต ก็จะเกิดนำบากขึ้นไนระหว่างรัถบาลทั้งสองฝ่าย ครั้นจะจับกุมกักขังญวนคนนั้น ก็ไม่ได้ทำความผิดหย่างไดไนเมืองไทย เห็นว่าหางานไห้ทำหยู่ไกล้ ๆ จะดีกว่าหย่างอื่น มันทำหย่างไรจะได้รู้ จึงได้จ้างญวนนั้นไว้เปนคนเลี้ยงม้า ฉันอ่านคำตอบชอบไจ ส่งไปไห้ทูตฝรั่งเสสดู ก็ชมมาว่าเทสาฯ ทำถูกแล้ว

พระยาโพธิเปนสมุหเทสาพิบาลมนทลอุดร มาจนถึงอนิจกรรม ไนเวลานั้นฉันยังเปนเสนาบดีกะซวงมหาดไทย รู้สึกเสียดายหย่างยิ่ง

ชาวลานช้างไหว้เจ้า

เมื่อฉันขึ้นไปมนทลอุดร กรมหลวงประจักส์ฯ สเด็ดกลับลงมากรุงเทพฯ เสียกว่า 10 ปีแล้ว เห็นจะเปนเพราะราสดรไม่ได้เห็นเจ้านายมาช้านาน พอได้ยินข่าวว่าจะมีเจ้านายสเด็ดขึ้นไปอีกก็พากันปีติ